III Zakon Dominikański

Piękno realizacji tego powołania, powołania ludzi świeckich, związanych sakramentalnym węzłem małżeńskim, ludzi żyjących w rodzinach, rzadziej samotnie (zdążają się również fraternie skupiające kapłanów diecezjalnych) można by krótko podsumować dwoma cytatami z Pisma św.: „Uwiodłeś mnie, Panie, a ja pozwoliłem się uwieść” (Jr 20,7) oraz „Stałem się wszystkim dla wszystkich” (1 Kor 9,22).

To właśnie zachwycająca miłość Pana, Jego niewysłowione piękno porywa zwykłych ludzi, których codzienność upływa w czterech ścianach mieszkań czy domów, którzy pracują wykonując przeróżne zawody do głoszenia Dobrej Nowiny każdemu i na wszelkie sposoby, aby każdy człowiek mógł „skosztować i zobaczyć jak dobry jest Pan”. To właśnie płomień uwodzącej Miłości sprawia, że „ilekroć otrzymują Jego słowo, pochłaniają je, a to słowo staje się rozkoszą i radością ich serc” (por Jr 15, 16). Taką radością nie sposób się nie dzielić! Taką rozkosz trzeba nieść światu stając się wszystkim dla wszystkich”!

W chwili obecnej został zniesiony podział na I, II i III Zakon w zależności od formy życia członka Rodziny Dominikańskiej. Jest jeden Zakon Dominikański, w którym członkowie realizują swoje powołanie w różnych warunkach. Stąd każdy z nich podpisuje się OP (wcześniej tercjarze używali - OPs). W języku potocznym nadal używa się określenia III Zakon na określenie świeckiej gałęzi Dominikanów.

Jeżeli chciałbyś dowiedzieć się więcej nt. tercjarzy dominikańskich, zwanych również świeckimi dominikanami lub Zakonem św. Dominika od Pokuty, zajrzyj do

Tomasz Wytrwał OP,: „Trzeci Zakon – Dzieło św. Dominika?”
Tomasza Wytrwał OP,; „Pojęcie ‘Rodzina Dominikańska’ w świetle akt kapituł generalnych Zakonu Kaznodziejskiego w latach 1946-2001"
Reguła Fraterni Świeckich św. Dominika :.