Wywiad z nowym prowincjałem redemptorystów

„Nie usuwając Ojca Dyrektora jestem za tym, aby Radio to reformować, na ile jest to możliwe. Ma ono służyć dziełu ewangelizacji i formowaniu nowych, dojrzałych Polaków” – dodaje. „Wyznaję tezę, formułowaną przez Episkopat Polski, która jest jasna i klarowna: Kościół i jego instytucje nie powinny wiązać się z określoną partią polityczną” – wyjaśnia nowy prowincjał. O. Bożek prezentuje też inne priorytety w działalności redemptorystów w Polsce.

A oto pełen tekst rozmowy KAI z o. Ryszardem Bożkiem, prowincjałem redemptorystów:

KAI: Ojciec obejmuje urząd prowincjała redemptorystów w Polsce. Na jakim etapie znajduje się prowincja, która zostaje powierzona Ojcu jako nowemu przełożonemu?

O. Bożek: Warszawska Prowincja Redemptorystów - licząca około 430 kapłanów i braci - jest największą i jedną z najstarszych prowincji naszego zgromadzenia na świecie. W Polsce działamy, choć z przerwami, od 1787 roku. Jako redemptoryści prowincji warszawskiej pracujemy aktualnie w 18krajach świata, m. in. w Ameryce Południowej, Argentynie, Brazylii, Boliwii, USA, Kanadzie, Hiszpanii, Włoszech, Danii, Niemczech, Austrii, Czechach, Białorusi, Ukrainie, Rosji, Kazachstanie. Rok temu powstawała Regia św. Gerarda, obejmująca współbraci prowincji warszawskiej, którzy ewangelizują na Wschodzie. Regia ta obejmuje naszych kapłanów i braci obrządku rzymsko-katolickiego. Redemptoryści na całym świecie liczą obecnie 5 tys. 500 kapłanów i braci. Wśród nas jest 45 biskupów w tym 2 kardynałów. W Polsce są 23 wspólnoty redemptorystów, w tym 16 parafii.

Jakie są główne kierunki zaangażowania Zgromadzenia Redemptorystów w Polsce?
- Najwięcej spośród nas pracuje na misjach i rekolekcjach parafialnych. Jest to nasze pierwsze i podstawowe zaangażowanie. Co roku - jako prowincja - przeprowadzamy ponad 700 dzieł rekolekcyjno-misyjnych w parafiach na terenie całej Polski. Innym ważnym polem naszego zaangażowania są parafie, prowadzone bezpośrednio przez zgromadzenie. Staramy się, aby parafie te były - jak to mówimy: „misją nieustanną”. Zatem dbamy o wysoki poziom ich pracy. Chodzi o to, aby były one miejscami, gdzie spotkać można Kościół żywy: liturgia i inne posługi sprawowane są z ogromnym zaangażowaniem. Dużą wagę przywiązujemy do pracy z ludźmi świeckimi i z młodzieżą.

Czy ci młodzi są zrzeszeni w konkretnych strukturach?
- Jest to przede wszystkim młodzież z naszych parafii i ośrodków. Są współbracia, którzy przez cały rok pracują z nimi na bazie konkretnego programu. Raz w roku wszyscy spotykają się w lipcu w sanktuarium w Tuchowie. Te ogólnopolskie zgromadzenia młodych są kontynuacją Europejskich Spotkań Młodzieży Redemtorystowskiej. Na poziomie europejskim takie spotkania odbywają się co cztery lata.

Wielki akcent kładziemy na współpracę z laikatem. Jest to priorytet wynikający bezpośrednio z doświadczeń naszej historii. Już św. Alfons Luguori, założyciel redemptorystów, kładł wielki nacisk na współpracę ze świeckimi. Wówczas była to wielka nowość. Św. Alfons zakładał tzw. kaplice wieczorne, czyli miejsca, gdzie ludzie codziennie gromadzili na modlitwie. Powstawały w ten sposób grupy świeckich, współpracujących na stałe ze zgromadzeniem. Dzisiaj w poszczególnych krajach, także i w Polsce, na poziomie prowincji funkcjonują specjalne sekretariaty, koordynujące pracę świeckich związanych ze zgromadzeniem i prowadzących działalność ewangelizacyjną w świetle naszego charyzmatu.

Na czym konkretnie ona polega?
- Istnieją różne formy przynależności osób świeckich do naszego zgromadzenia. Najnowsza z nich powstała rok temu w Toruniu. Jest to tzw. Wspólnota Otwarta. Obok naszego klasztoru żyją osoby świeckie, które chcą żyć na co dzień charyzmatem i duchowością redemptorystów. Członkami Wspólnoty Otwartej są trzy osoby świeckie i czterech Ojców ze wspólnoty toruńskiej. Świeccy członkowie mieszkają razem w Domu Wspólnoty, żyjąc według wypracowanego rytmu, na który składa się codzienna Eucharystia, modlitwa Liturgią Godzin, Adoracja Najświętszego Sakramentu, wspólny posiłek. Ojcowie natomiast mieszkają w klasztorze, ze świeckimi dzieląc pewne elementy życia. Istnieje też możliwość odbywania przez świeckich nowicjatu wspólnie z przyszłymi zakonnikami. Na razie w Polsce tego nie praktykujemy.