W dzieciństwie został cudownie uzdrowiony za przyczyną Matki Bożej Bolesnej

Patronem dnia (7 sierpnia) jest bł. Edmund Bojanowski. W arch. poznańskiej i wrocławskiej wspomnienie ma charakter obowiązkowego. 

Edmund Bojanowski urodził się 14 listopada 1814 r. w Grabonogu. W dzieciństwie został cudownie uzdrowiony za przyczyną Matki Bożej Bolesnej czczonej na Świętej Górze w Gostyniu. Otrzymał staranne wychowanie w katolickiej rodzinie. W studiach filozoficznych przeszkodziła mu jednak poważna choroba. Po intensywnej kuracji zamieszkał w rodzinnej miejscowości, a jego głównym charyzmatem okazała się praca społeczna i charytatywna. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 

Dla otoczenia Edmund Bojanowski był zawsze przykładem heroicznej wiary, prostoty, miłości i ufności w Bożą Opatrzność. Już za życia, przez wielu ludzi uznawany był za człowieka świątobliwego. Zmarł 7 sierpnia 1871 r. na plebani w Górce Duchownej. 

Został beatyfikowany przez św. Jana Pawła II podczas Mszy św. w Warszawie 13 czerwca 1999 roku.