„Mulieris dignitatem” – wzory wielkich kobiet

3. Historyczne i współczesne wzory wielkich kobiet

Przypomnienie prawdy o godności i powołaniu kobiety w ujęciu Jana Pawła II, byłoby niepełne, gdybyśmy nie wskazali na wzory kobiet, które tę prawdę odkryły i w zdumiewający sposób i wypełniły ją na drogach swojego życia. Papież miał na myśli takie właśnie kobiety, gdy w „Zakończeniu” „Mulieris dignitatem”, pisał: „Kościół składa dzięki za wszystkie przejawy kobiecego „geniuszu” w ciągu dziejów, pośród wszystkich ludów i narodów; składa dzięki za wszystkie charyzmaty, jakich Duch Święty udziela niewiastom w historii Ludu Bożego, za wszystkie zwycięstwa, jakie zawdzięcza ich wierze, nadziei i miłości: składa dzięki za wszystkie owoce kobiecej świętości” (MD, nr 31).

Owych świętych niewiast w historii Kościoła, w dziejach ludów i narodów, było bardzo dużo. Nie wszystkie zostały opisane ludzkim piórem i stąd nie wszystkie weszły na karty ziemskiej historii. Oznaki ich świętości zostały odnotowane w kronikach nieba. Z grona tych, które znamy, po których pozostał ślad w postaci historycznego zapisu, wybierzmy – z konieczności – tylko niektóre i przedstawmy je tu w tryptyku: wzory biblijne, wzory Kościoła powszechnego i wzory polskie.

a) Wzory biblijne

Czytając Pismo Święte natrafiamy na sylwetki niewiast: pozytywne i negatywne. Większość z nich to sylwetki pozytywne, aczkolwiek też nie wolne od skaz. Wśród nich były takie, które pełniąc specjalną funkcję o charakterze religijnym, bądź zajmując wysoką pozycję społeczną, kształtowały dzieje narodu wybranego w różnych dziedzinach życia. Do grupy tej można zaliczyć: Deborę, Chuldę, Batszebę, Esterę. Szczególne miejsce pośród cór Izraela zajmują kobiety, które – inspirowane umiłowaniem wiary ojców i do niej przywiązane – podejmowały bohaterskie czyny, nacechowane wielkim ryzykiem, włącznie z utratą życia. Wśród nich na czołowym miejscu należy wymienić: położne izraelskie z czasów niewoli egipskiej, Joszebę, Jaelę, Judytę. Do wielkich, kobiecych sylwetek biblijnych należą również te postaci, które nie mając rozległych możliwości działania, formowały postawy swych najbliższych, kierowały ich losami, chroniły swe rodziny. Przykładem ich są wzorowe matki: Mojżesza i Samuela, Abigail – jedna z żon Dawida, Rut, a nade wszystko matka synów z czasów machabejskich, świadka śmierci jej siedmiu synów za szczególne wartości religijne i narodowe.

Wszystkim zapisanym w Biblii i wszystkim w ogóle przewodzi Dziewica Niepokalana, Matka Słowa Wcielonego – Maryja. Jest drugą, nową Ewą, do końca wierną Bogu, najdoskonalszy człowiek naszej ziemi w dziejach świata. To Ona zaświadczyła o godności swojej kobiecości przez szczególną miłość względem Boga i człowieka.