Odznaczenie świątyni tytułem bazyliki mniejszej poświadcza jej szczególne znaczenie liturgiczne i duszpasterskie.
Kościół jako budowla, czyli dom Boga i chrześcijańskiej wspólnoty, zawsze był traktowany jako jeden z głównych znaków Kościoła świętego. W diecezji główne miejsce zajmuje katedra. Za nią są kościoły parafialne. Istnieją też sanktuaria, do których pielgrzymują wierni. Szczególne świątynie mogą być wyróżnione tytułem bazyliki. Dotychczas w diecezji świdnickiej, były dwie. W Wambierzycach i Strzegomiu.
Procedura
Tytuł bazyliki mniejszej nadaje Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Z prośbą o to występuje miejscowy biskup. – Nie miałem żadnych wątpliwości co do wielkiej wagi tego miejsca – wyjaśnia bp Ignacy Dec. – Bywałem w Bardzie już od czasów seminaryjnych na licznych rekolekcjach, pielgrzymkach i uroczystościach. Osobiście brałem udział w koronacji figurki, jaka miała miejsce w roku milenijnym, 3 lipca 1966 r.
Do prośby trzeba dołączyć opracowanie na temat początków i dziejów kościoła, rozwijanej w nim działalności religijnej, oraz album zawierający zdjęcia zewnętrznego i wewnętrznego wyglądu kościoła. Wniosek musi zawierać klauzurę „Nihil obstat”, czyli pozytywną opinię Krajowej Konferencji Biskupów. – Miałem przygotowanych wiele argumentów i wielostronicową dokumentację, by przekonać do wniosku pozostałych biskupów – mówi bp Ignacy. – Zacząłem jednak od przytoczenia słów ks. kard. Stefana Wyszyńskiego, które wypowiedział w Bardzie 15 sierpnia 1959 r. Prymas powiedział wówczas: „Bardo usadowiło się w przełomie Nysy Kłodzkiej, tworząc południowe wrota do Polski. Tymi właśnie wrotami weszło do Polski chrześcijaństwo i u tych wrót Królowa Polski założyła jedną ze swoich stolic, aby czuwać nad wiarą narodu polskiego”.
Ta rekomendacja wystarczyła, nic więcej nie trzeba było dodawać. Biskupi jednogłośnie poparli wniosek, który odesłano do Rzymu 25 maja 2007 r. – Później z Kongregacji przyszedł do nas bardzo obfity kwestionariusz do wypełnienia – mówi o. Mirosław Grakowicz, kustosz sanktuarium. – Zwierał on ok. 300 szczegółowych pytań dotyczących kościoła. Kiedy go odesłaliśmy pozostało tylko czekać. Pozytywną decyzję wydano 18 listopada 2008 r.
Warunki i obowiązki bazyliki mniejszej
Aby świątynia mogła otrzymać tytuł bazyliki mniejszej, musi odznaczać się pięknem architektury oraz odpowiednią estetyką wystroju wnętrza. Powinna posiadać szczególne znaczenie w diecezji, np. ze względu na cudowny obraz lub figurę słynące łaskami. Kościół bardzki spełnia wszystkie te warunki.
Godność bazyliki to również obowiązki. – Na szczęście większość rzeczy, które będziemy musieli spełniać, już praktykujemy – wyjaśnia kustosz sanktuarium. – Obowiązkiem jest np. wielka staranność przygotowywania i sprawowania obrzędów związanych z rokiem liturgicznym, zwłaszcza Adwentu, Narodzenia Pańskiego, Wielkiego Postu i Wielkanocy. Obowiązkiem jest także zapewnienie stałej liturgicznej formacji wiernych oraz studiowanie i upowszechnianie dokumentów papieża i Stolicy Apostolskiej.
Przywileje
Najważniejsze przywileje związane z tytułem bazyliki mniejszej wiążą się z odpustami. Do istniejących obecnie dochodzą kolejne. Wierni, którzy nabożnie będą nawiedzać bazylikę i uczestniczyć w niej w jakimś obrzędzie lub przynajmniej pomodlą się słowami Modlitwy Pańskiej i odmówią wyznanie wiary, mogą, pod zwykłymi warunkami, dostąpić odpustu zupełnego w następujących dniach: w rocznicę poświęcenia bazyliki; w dniu liturgicznego obchodu uroczystości jej tytułu; w uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła; w rocznicę nadania kościołowi tytułu bazyliki mniejszej; raz w roku, w dniu ustalonym przez miejscowego ordynariusza, a także raz w roku, w dniu dowolnie wybranym przez każdego z wiernych.
Ponadto znak papieski, jakim są skrzyżowane klucze, może być używany jako ornament na chorągwiach, sprzętach liturgicznych oraz na pieczęci zarządu bazyliki.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Wychowanie seksualne zgodnie z Konstytucją pozostaje w kompetencjach rodziców, a nie państwa”
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.