Rok religijny w hinduizmie

W pudży świątynnej nie dzieje się zasadniczo nic więcej niż podczas pudży domowej, jednak istnieją między nimi co najmniej dwie istotne różnice. Po pierwsze, świątynie mają większe możliwości: posiadają co najmniej jeden ołtarz główny i dwa boczne, często jeszcze inne miejsca przeznaczone do sprawowania obrzędów. Po drugie, nabożeństwo w świątyni odprawia kapłan. Kapłani z reguły pochodzą ze stanu bramińskiego i wykonują czynności kultowe w zastępstwie świeckich wyznawców.
Opisane tu ceremonie pudży domowej i pudży świątynnej znajdują odpowiednie zastosowanie podczas rozmaitych, niezliczonych świąt hinduskich. W odniesieniu do kilku z nich należałoby jednak wskazać, jakim zmianom ulegają te podstawowe formy nabożeństwa.

Holi (phagua): święto podczas pełni księżyca w marcu
Z każdym świętem wiąże się co najmniej jedna historia zaczerpnięta z mitów o bogach lub z eposów, która objaśnia motyw i cel uroczystości. W związku ze świętem Holi przytacza się historię księcia Prahiady, którego życiu zagroził samolubny ojciec. Demonicznej siostrze Prahiady, Holi, nie mógł zaszkodzić ogień. Ufając temu, wzięła Prahiadę z sobą na stos. Prahiada jednak nie spłonął, gdyż wierzył, że uratują go bogowie. W końcu pobożnego Prahiadę uratował bóg Wisznu. Morał tej historii, a mianowicie że dobro zwycięża zło, częsty zresztą w indyjskich opowieściach, zawiera przesłanie, którekażdy może odnieść w jakimś sensie do własnego życia. Według klasycznej wersji opowieść ta mówi o pobożnym chłopcu imieniem Prahiada, którego ojciec Hiranjakaśipu, dumny król demonów, na próbę usiłuje odwieść od wiary w boga Wisznu. Żaden sposób zabicia chłopca nie skutkuje, toteż ojciec jest zmuszony odesłać go do jego nauczyciela; pod jego kierownictwem chłopiec tak gorliwie oddaje cześć Wisznu, że w końcu osiąga wyzwolenie.
Podczas święta Holi składa się podziękowanie Wisznu za dobry uczynek, ocalenie pobożnego Prahiady. W przededniu święta rozpala się wielkie ognisko, zwane holika. Rozpoczyna się nowy rok, wszystko zło ulega spaleniu. Ludzie obiegają siedmiokrotnie ognisko, wrzucają ziarna ryżu, grudki ziemi i kamienie w ogień na znak woli unicestwienia wszystkich złych myśli i uczuć.
Znak w kształcie kropki na czole uczestniczek i uczestników ceremonii, uczyniony popiołem z ogniska, symbolizuje ich wewnętrzne oczyszczenie. Teraz mogą również oni wybaczyć sobie nawzajem wszystkie przewiny. Święto kończy się radosnymi pieśniami i tańcami.
Holi (phagua), świętowane czternastego dnia jasnej połowy (śiukla) miesiąca phalguna, obchodzą także liczne wspólnoty hinduskie osiadłe w Europie, np. w Holandii.

Raksza - bandhan
Święto amuletów (raksza-bandhana oznacza opaskę lub sznurek zawiązywane na przegubie ręki i mające chronić od zła) obchodzi się przy pełni księżyca miesiąca śrawana. Siostry ofiarują swym braciom utkane z bawełny lub jedwabnych nici opaski na znak, że pragną braterskiej opieki. Gdy w rodzinie nie ma brata, opaskami obdarowuje się innych mężczyzn, należących do rodu. Innym zwyczajem jest umieszczenie przez siostrę na czole brata kropki z czerwonego pudru na znak osiągnięcia przez niego powodzenia i przewagi.