Altötting - maryjne centrum Niemiec

Altötting - miasteczko położone w samym środku Bawarii, główny ośrodek pielgrzymkowy i centrum maryjne Niemiec.

Początki kultu maryjnego sięgają czasów św. Ruperta z Salzburga (zm. około 720), zwanego Apostołem Bawarii. W 680 udało mu się nawrócić jednego z pogańskich książąt bawarskich, Ottona, oraz wielu jego poddanych. Istniejącą pogańską świątynię, będącą miejscem kultu Siedmiu Planet, Rupert zamienił na świątynię chrześcijańską, przekazując jej cudowną figurę Maryi. Obecnie światynią ta jest głównym sanktuarium maryjnym Bawarii i Niemiec.

Samo miasteczko przeżywało różne koleje losu. Między innymi po najeździe Węgrów w 907 przez blisko 200 lat leżało w ruinie. Ocalała jedynie kaplica maryjna. Dopiero w 1228 książęta bawarscy założyli nowy klasztor, co spowodowało ponowne osiedlenie się mieszkańców. Do Altötting chętnie pielgrzymowali królowie i książęta. Bawarski książę Maksymilian I ogłosił tutejszą Matkę Bożą patronką Bawarii (1623).

Kult maryjny związany jest z cudowną figurą Matki Bożej, którą ze względu na karnację nazywa się też „Czarną Madonną” (Die Schwarze Muttergottes). Uważa się, że pierwotna figura, ofiarowana przez św. Ruperta, zaginęła. Obecna pochodzi z końca XIII w.

Kolejny upadek miasta nastąpił w czasach napoleońskich, kiedy rozwiązano zakony i instytucje religijne. Ale już pod koniec lat dwudziestych XIX w. ponownie pojawiły się rzesze pielgrzymów. Wtedy też A. stopniowo zaczęło przekształcać się z małego miasteczka w centrum pielgrzymkowe. Ośrodkiem życia religijnego zawsze pozostawała kaplica Łask z figurą Matki Bożej.

Liczne wota świadczą o doznanych łaskach i cudach. Najbardziej znany cud to przywrócenie życia utopionemu dziecku (1489). Za cud uznaje się powszechnie fakt całkowitego ocalenia miasta podczas drugiej wojny światowej. W kaplicy znajdują się też urny z sercami 24 władców Bawarii. Przez pokolenia bowiem władcy zapisywali w testamencie swe serce Matce Bożej z Altötting jako dowód swej miłości do Niej. Obecnie przybywa tu ok. 1 mln pielgrzymów rocznie. Liczną grupę stanowią chorzy, przyjeżdżający zarówno z Niemiec, jak i Austrii. W 1728 pielgrzymował tu papież Pius VI, a w 1980 Jan Paweł II. Niektóre pielgrzymki do Altötting (około 30 tyś. pątników) odbywane są pieszo - zwłaszcza z diecezji Pasawy (Passau).

W XX w. zrodził się tu kult św. brata Konrada z Parzham, prostego wieśniaka, który został kapucynem i furtianem w pobliskim klasztorze pod wezwaniem św. Anny. Służył tam przez 41 lat, był symbolem nieustannej posługi kapucyńskiej dla pielgrzymów. Zmarł w opinii świętości 21 kwietnia 1894. Beatyfikował go (1930) i kanonizował (1934) Pius XI. Pielgrzymi odwiedzają grób świętego oraz jego celę.

(za „Miejsca święte. Leksykon”)

Św. Rupert ochrzcił tu króla Bawarii Ottona. Choć pod koniec IX w. i na początku X w. Bawarię podbijali Węgrzy, to nigdy nie doszło do profanacji gotyckiej Cudownej Figury czczonej przez Niemców, a takie wiernych z innych krajów języka niemieckiego jako "Naszą kochaną Panią" ("Unsere Liebe Frau"). Rzeźba liczy 65 cm wysokości i przedstawia Maryję, która na lewej ręce trzyma Chrystusa. Duża dłoń Jezusa symbolizuje ogrom rozdawanych łask. W dłoniach Maryi umieszczone jest złote berło.

Na przestrzeni wieków okolice te były wolne od zarazy, głodu, ominęła je wojna trzydziestoletnia. Kiedy wybucha epidemia czarnej ospy, tysiące wiernych szukało tu skutecznie pomory i nadziei. Świątynia ocalała też podczas wojen napoleońskich oraz podczas I i II wojny światowej.