List do Kościoła w Koryncie

POKUTA I NAWRÓCENIE
VII. 1. Wszystko to piszemy, umiłowani, nie tylko po to, żeby was napominać, lecz po to również, by i sobie przypomnieć, bo przecież jesteśmy na tej samej arenie i ta sama walka nas czeka.
2. Dlatego też odłóżmy na bok owe próżne i bezużyteczne zabiegi, a powróćmy do chwalebnej i świętej reguły naszej tradycji.
3. I zobaczmy, co jest piękne, miłe i przyjemne w oczach Tego, który nas stworzył.
4. Zwróćmy nasze oczy na krew Chrystusa i rozważmy, jak bardzo jest ona droga Jego Ojcu: wylana za nasze zbawienie, przyniosła całemu światu łaskę nawrócenia.
5. Przebiegnijmy myślą wszystkie pokolenia, a przekonamy się, że w każdym, jednym po drugim, dawał Pan okazję do pokuty tym, którzy chcieli powrócić do Niego.
6. Noe nawoływał do nawrócenia i ci, co go posłuchali, zostali zbawieni.
7. Jonasz zapowiedział ruinę Niniwitom, oni jednak pokutowali za grzechy swoje, a chociaż Bogu obcy, przebłagali go przecież swoimi prośbami i dostąpili zbawienia.
VIII. 1. Słudzy łaski Bożej pod natchnieniem Ducha Świętego mówili o pokucie.
2. A mówił o pokucie i sam Władca wszechświata, dodając przysięgę: "Na moje życie, mówi Pan, nie chcę śmierci grzesznika, lecz jego nawrócenia". I dorzucił jeszcze łaskawe wezwanie:
3. "Domu Izraela, nawróćcie się z waszych nieprawości. Powiedz synom ludu mego: Jeśli wasze grzechy sięgną z ziemi do nieba, jeśli będą czerwieńsze od szkarłatu i czarniejsze od worka, a zwrócicie się do mnie z całego waszego serca i powiecie mi: Ojcze!, wysłucham was jak ludu świętego".
4. A gdzie indziej czytamy jeszcze: "Obmyjcie się, czyści bądźcie! Usuńcie sprzed oczu moich niegodziwość dusz waszych! Połóżcie kres waszym niegodziwością, uczcie się czynić dobrze, szukajcie sprawiedliwości, chrońcie skrzywdzonego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie. A przyjdźcie i spór ze Mną wiedźcie, mówi Pan, choćby grzechy wasze były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją, choćby były jak purpura, wybieleją jak wełna. I jeśli zechcecie mnie słuchać, będziecie spożywać dobre owoce ziemi, a jeśli nie zechcecie mnie słuchać, miecz was wytępi. Usta bowiem Pana to wyrzekły".
5. Chcąc zatem, aby wszyscy umiłowani Jego mieli udział w pokucie, oto co Bóg postanowił swoją wszechmocną wolą.