Kiedy trzeba iść na Mszę św.?

Kto może ustanowić dni święte i dni pokuty w Kościele katolickim?

Kodeks Prawa Kanonicznego mówi, że ustanawianie dni świątecznych oraz dni pokuty, wspólnych w całym Kościele, ich przenoszenie i znoszenie, należy do wyłącznej kompetencji najwyższej władzy kościelnej, czyli do papieża.

Natomiast biskupi diecezjalni mogą wyznaczać szczególne dni świąteczne lub pokutne dla swoich diecezji albo miejsc tylko w pojedynczych wypadkach. (por. KPK 1244)

Kto może udzielić dyspensy (zwolnienia) z tych obowiązków?

Proboszcz może, dla słusznej przyczyny i według przepisów biskupa diecezjalnego, udzielić w poszczególnych wypadkach dyspensy (zwolnienia) od obowiązku zachowania dnia świątecznego lub dnia pokuty, albo dokonać zamiany tego obowiązku na inne uczynki pobożne; to samo może uczynić również przełożony kleryckiego instytutu zakonnego lub stowarzyszenia życia apostolskiego na prawie papieskim, w odniesieniu do swoich podwładnych oraz innych osób przebywających na stałe w domu. (por. KPK 1245)

Jakie są dni świąteczne (święta nakazane) w Kościele katolickim?

Przede wszystkim - niedziela. W tym dniu jest czczona tajemnica paschalna, dlatego na podstawie tradycji apostolskiej winnien być obchodzony w całym Kościele jako najdawniejszy dzień świąteczny nakazany.

Ponadto należy obchodzić (czyli w tych dniach katolik powinien uczestniczyć we Mszy św.):

1. Uroczystość Narodzenia Pana naszego Jezusa Chrystusa (25 grudnia);
2. Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi (1 stycznia);
3. Uroczystość Objawienia Pańskiego (6 stycznia);
4. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało - święto ruchome obchodzone w czwartek po uroczystości Najświętszej Trójcy)
5. Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia);,
6. Uroczystość Wszystkich Świętych (1 listopada).

Konferencja Episkopatu może, za uzyskaniu aprobaty Stolicy Apostolskiej, niektóre z dni świątecznych nakazanych znieść lub przenieść na niedzielę.

Jak obchodzić święta nakazane?

W niedzielę oraz w inne dni świąteczne nakazane, katolicy są zobowiązani uczestniczyć we Mszy świętej oraz powstrzymać się od wykonywania tych prac i zajęć, które utrudniają oddawanie Bogu czci, przeżywanie radości właściwej dniowi Pańskiemu oraz korzystanie z należnego odpoczynku duchowego i fizycznego.

Czy można iść na Mszę św. wieczorm przed świętem nakazanym?

Można. Nakazowi uczestniczenia we Mszy świętej czyni zadość ten, kto bierze w niej udział, gdziekolwiek jest odprawiana w obrządku katolickim, albo w sam dzień świąteczny, albo wieczorem dnia poprzedzającego. (por. KPK 1246-1248)

Po co istnieją dni pokuty?

Ponieważ wszyscy wierni Kościoła katolickiego (każdy na swój sposób) obowiązani są na podstawie prawa Bożego czynić pokutę, aby wszyscy przez wspólne zachowanie pokuty złączyli się między sobą, Kościół wyznaczył nakazane dni pokuty, w które wierni powinni modlić się w sposób szczególny, wykonywać uczynki pobożności i miłości, podejmować akty umartwienia siebie przez wierniejsze wypełnianie własnych obowiązków, zwłaszcza zaś zachowywać post i wstrzemięźliwość, zgodnie z postanowieniami zamieszczonych poniżej kanonów.

Kiedy przypadają dni pokuty?

W Kościele powszechnym dniami i okresami pokutnymi są poszczególne piątki całego roku i czas Wielkiego Postu.

Czy istnieją czasy zakazane i czy należy do nich Adwent?

Nie, obecnie w Kościele katolickim nie ma pojęcia czasów zakazanych. Istnieją dni i okresy pokuty, lecz Adwent do nich nie jest zaliczny.

Czym się różni wstrzemięźliwość od postu?

Wstrzemięźliwość (nazywana potocznie postem jakościowym) to rezygnacja ze spożywania mięsa lub innych pokarmów, zgodnie z zarządzeniem Konferencji Episkopatu. Natomiast post (nazywany potocznie postem ilościowym) polega na ograniczeniu się do spożycia w ciągu dnia tylko jednego posiłku "do syta".

Kiedy obowiązuje wstrzemięźliwość, a kiedy post?

Wstrzemięźliwość należy zachowywać we wszystkie piątki całego roku, chyba że w danym dniu przypada jakaś uroczystość kościelna. Natomiast wstrzemięźliwość i post obowiązują w środę popielcową oraz w piątek Męki i Śmierci Pana naszego Jezusa Chrystusa (Wielki Piątek).

Kto jest zobowiązany do wstrzemięźliwości, a kto do postu?

Do zachowania wstrzemięźliwości (postu jakościowego) zobowiązane są osoby, które ukończyły czternasty rok życia. Natomiast do zachowania postu (postu ilościowego) zobowiązani są wszyscy katolicy pełnoletni, aż do rozpoczęcia sześćdziesiątego roku życia. Zachęca się jednak duszpasterzy i rodziców, aby wprowadzali w ducha pokuty także dzieci i młodzieć, których nie obowiązuje wstrzemięźliwość i post.

Dlaczego w niektórych krajach nie ma obowiązku powstrzymywania się od spożywania mięsa w piątek?

Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego Konferencja Episkopatu może dokładniej określić sposób zachowania postu i wstrzemięźliwości, jak również w całości lub części zastąpić post i wstrzemięźliwość innymi formami pokuty, zwłaszcza uczynkami miłości i pobożności. (por. KPK 1249-1253).