Zamiast narzekać, zorganizowali niezwykłe wydarzenie. Po raz pierwszy w Polsce odbywa się Forum Teatrów Religijnych.
Dwa pierwsze dni grudnia 2017 na katolickim uniwersytecie w Lublinie to przede wszystkim Forum Teatrów Religijnych „Teatro Pretiosum”. Pierwszego dnia zrealizowano spektakl „Ifigenia” Teatru ITP. Drugi dzień upływa na prezentacji poszczególnych teatrów religijnych z całej Polski oraz na panelu dyskusyjnym.
– Odkąd zajmuję się teatrem, nie było okazji, aby się spotkały teatry religijne, aby sobie spojrzały w oczy, porozmawiały ze sobą o tym, co robią. Zamiast narzekać, jak to jest źle wokół, postanowiliśmy zobaczyć, ile jest rzeczy dobrych w tej przestrzeni. Stąd inicjatywa i nasze forum – mówi ks. dr Mariusz Lach, założyciel ITP.
Od dawna istnieje dylemat, czy powinno się dzielić teatr na religijny i niereligijny. – Czy można nazwać niektóre rzeczy, że są niereligijne, jeśli mówimy o teorii teatru czy dramatu? My poszliśmy innym kluczem. Zaprosiliśmy teatry, które same siebie określają mianem religijnych – podkreśla ks. M. Lach, pracownik Katedry Dramatu i Teatru na KUL.
– Chcemy się przede wszystkim poznać, nie planujemy nic wielkiego, choć myślimy o monografii i wymianie doświadczeń. Najważniejsze, że ze sobą rozmawiamy, wymieniamy doświadczenia. Przyjechali przedstawiciele czternastu różnych teatrów z całej Polski – precyzuje.
ks. Rafał Pastwa /Foto Gość Dagmara Winiarczyk Dla Dagmary Winiarczyk z Teatru ITP, która jednocześnie działa w stowarzyszeniu powołanym, by wspierać ten teatr, ważne jest nawiązanie kontaktów z innymi. – Chcemy działać aktywnie, rozwijać się. Dlatego ważna jest wymiana doświadczeń – mówi. Uważa, że teatry religijne są potrzebne choćby z tego powodu, że dają poczucie sensu i treści, a nie tylko zbudowane są z samej formy. ks. Rafał Pastwa /Foto Gość Jacek Brzeziński
W wydarzeniu uczestniczył także Jacek Brzeziński, aktor Teatru Provisorium, który współpracował z ITP m.in. przy realizacji wielkiego widowiska na Arenie Lublin podczas ŚDM czy przy realizacji „Prorocka”. – Obserwuję Teatr ITP i od wielu lat jestem pod jego wielkim wrażeniem. Przyszedłem posłuchać, dowiedzieć się, a jest w Polsce, jak się okazuje, wielka grupa tych teatrów. To ważne, że ludzie za pomocą sztuki chcą także prowadzić do Boga – wyjaśnia Brzeziński.
Na KUL zaprezentował się m.in. teatr „Dar”, związany ze wspólnotą ewangelicką z Bydgoszczy, i teatr „Droga” z Poznania. – Chcemy, aby sztuka nie była przestrzenią bez Boga. Zależy nam po pierwsze na ewangelizacji, a po drugie na obecności teatru chrześcijańskiego w kulturze – podkreślał reprezentant teatru „Dar”.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Symbole tego spotkania – krzyż i ikona Maryi – zostaną przekazane koreańskiej młodzieży.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.