- Mamy być w sercu Kościoła i być miłością; żyć tym, czym żyje Kościół; "oddychać" tym, czym oddycha Kościół - mówił o. bp Jacek Kiciński do uczestniczek sympozjum poświęconego indywidualnym formom życia konsekrowanego.
Dr Dorota Wawrowska OV przedstawiła prelekcję o „Wybranych aspektach charyzmatu dziewictwa konsekrowanego w świetle pism św. Ambrożego, św. Hieronima i św. Augustyna”. Podkreśliła, że przy podejmowaniu tej drogi życia inicjatywa należy do Boga. – Nie tyle wybieram powołanie, ile je podejmuję – tłumaczyła. Wymieniła szereg wskazań ojców Kościoła dla dziewic – trwanie w więzi z Panem, ukierunkowanie na służbę Kościołowi, wrażliwość wobec potrzebujących. Zalecali oni dziewicom radość paschalną, różną od wesołkowatości, zalecali dbałość o duchowe piękno. Choć nie składają one osobnych ślubów posłuszeństwa i ubóstwa, ich zjednoczenie z Chrystusem wiązać się musi z oderwaniem od rzeczy materialnych, posłuszeństwem wobec Boga i Kościoła. Więź z Nim rodzi duchową płodność.
– Motywem podejmowania tej drogi ma być zawsze większa miłość, a nie wygodnictwo, egoizm – mówiła. Ojcowie Kościoła podkreślali, że dziewictwo ze względu na królestwo niebieskie musi pozostać sprawą wolnego wyboru, towarzyszyć mu powinien również szacunek i docenianie innych stanów życia w Kościele. Musi mieć wymiar paschalny. – Towarzysząc Barankowi dokądkolwiek pójdzie; idąc za Nim, prędzej czy później natrafia się na krzyż… Ojcowie Kościoła podkreślali, że ten stan życia dobrze przygotowuje do męczeństwa – zauważyła. – Dziewica jest szczególnym znakiem oczekiwania na Paruzję; na spotkanie z Oblubieńcem.
W sympozjum uczestniczyli m.in. członkowie Podkomisji Konferencji Episkopatu Polski ds. IFŻK na czele z ks. Arkadiuszem Okrojem oraz przedstawicielki Centrum Promocji Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego.
Więcej o indywidualnych formach życia konsekrowanego na: konsekrowane.org.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).