Edmund Bojanowski urodził się 14 listopada 1814 r. w Grabonogu.
W dzieciństwie został cudownie uzdrowiony za przyczyną Matki Bożej Bolesnej czczonej na Świętej Górze w Gostyniu. Otrzymał staranne wychowanie w katolickiej rodzinie. W studiach filozoficznych przeszkodziła mu jednak poważna choroba. Po intensywnej kuracji zamieszkał w rodzinnej miejscowości, a jego głównym charyzmatem okazała się praca społeczna i charytatywna. Dla otoczenia Edmund Bojanowski był zawsze przykładem heroicznej wiary, prostoty, miłości i ufności w Bożą Opatrzność. Już za życia, przez wielu ludzi uznawany był za człowieka świątobliwego. Zmarł 7 sierpnia 1871 r. na plebani w Górce Duchownej.
Został beatyfikowany przez św. Jana Pawła II podczas Mszy św. w Warszawie 13 czerwca 1999 roku.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
"Każdy z nas niech tak żyje, aby inni mogli rozpoznać w nas obecność Pana".
Franciszek spotkał się z wiernymi na modlitwie Anioł Pański.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.