Watykan w sprawie państw wyspiarskich

Sekretarz generalny Wspólnoty Karaibskiej CARICOM przyjął wczoraj listy uwierzytelniające przedstawiciela Stolicy Apostolskiej przy tej organizacji ekonomiczno-politycznej. Zrzesza ona 13 państw, głównie wyspiarskich, z regionu Karaibów i dwa tamtejsze terytoria brytyjskie. Jej siedzibą jest Georgetown, stolica Gujany w Ameryce Południowej. Watykańskim przedstawicielem przy Wspólnocie Karaibskiej Papież mianował abp Nicola Girasoli, który już od czterech lat jest nuncjuszem w większości z tych państw, w tym także w Gujanie, oraz delegatem apostolskim na Antylach.

Składając listy uwierzytelniające, abp Girasoli wyraził nadzieję, że współpraca Stolicy Apostolskiej przyczyni się do dobra tego regionu. Ze swej strony sekretarz generalny Wspólnoty Karaibskiej wyraził głębokie zadowolenie z wkładu, jaki instytucje religijne dają tam na polu oświatowym i społecznym. Niosą one pomoc najbardziej potrzebującym. Irwin LaRocque podkreślił, że państwa członkowskie tej organizacji cieszą się odważnymi wypowiedziami Papieża zwłaszcza w sprawie klimatu, bo to one najbardziej cierpią skutki zmian klimatycznych. „Jak Papież Franciszek słusznie zauważył, głównie państwa uprzemysłowione są odpowiedzialne za te problemy i mają one obowiązek pomocy krajom uboższym” – powiedział sekretarz generalny Wspólnoty Karaibskiej. Nawiązał też do kwestii potomków haitańskich imigrantów w Republice Dominikany, którym grozi deportacja. Prosił o watykańską pomoc w rozwiązaniu tego problemu.

***

Tymczasem o sprawy małych państw wyspiarskich Watykan upomina się na forum Rady Bezpieczeństwa ONZ. Przeciwdziałanie zmianom klimatu jest najpilniejszą sprawą dla małych państw wyspiarskich – stwierdził wobec tego gremium abp Bernardito Auza. Stały watykański obserwator przy Organizacji Narodów Zjednoczonych wystąpił tam podczas otwartej debaty „o wyzwaniach dotyczących pokoju i bezpieczeństwa państw położonych na małych wyspach”.

Abp Auza podkreślił, że dla ludności takich państw walka z negatywnymi skutkami zmian klimatycznych to więcej niż tylko ochrona środowiska i sprawa rozwoju. Zmiany klimatyczne są realnym zagrożeniem samego istnienia tych państw. Dalsze podnoszenie się poziomu morza może być dla mieszkańców małych wysp prawdziwą tragedią, zagrażając ich nisko położonym terytoriom oraz i tak skromnym zasobom.

 „Wymaga to nowego podejścia do kwestii rozwoju, począwszy od przejścia od zanieszczyszczających paliw kopalnych do nieszkodliwych dla środowiska źródeł energii i oszczędnego jej wykorzystywania. Aby sprostać tym wyzwaniom, kraje rozwijające się potrzebują globalnego wsparcia. Mamy moralny obowiązek, by się w ten proces włączyć. Politycy szczebla międzynarodowego, krajowego i lokalnego, liderzy gospodarczy, instytucje naukowe i religijne muszą się przyczynić do tego przejścia ku zrównoważonemu rozwojowi” – powiedział abp Auza. Papież Franciszek zaproponował „ekologię integralną” jako wyznacznik harmonijnych, wielowymiarowych relacji między środowiskiem naturalnym a społeczeństwem. Nie mamy bowiem do czynienia z dwoma odrębnymi kryzysami, środowiska i społeczeństwa, ale z jednym kryzysem, w którym problemy środowiska i społeczeństwa są nierozerwalnie powiązane. Dlatego wszelkie strategie dla jego rozwiązania wymagają zintegrowanego podejścia, w tym walki z ubóstwem, troski o przywrócenie wszystkim wykluczonym ludzkiej godności oraz ochrony środowiska – dodał watykański dyplomata.