Wpisani w tajemnicę życia

Poczułam, że żyję

Wejście do wspólnoty to szansa na poznanie kolejnych ciekawych osób. Oprócz możliwości modlitwy za kapłanów rekolekcje dają szansę na skonfrontowanie się z doświadczeniami innych ludzi i zaczerpnięcie z ducha głębokiego skupienia. – Od 11 lat mieszkamy w Pniowie, od samego początku włączyłam się w Żywy Różaniec, zaproponowałam założenie Margaretki w intencji ks. proboszcza Józefa Pieprzaka i wikarego, widząc potrzebę modlitwy. Wspólnie z ks. Krzysztofem Górznym założyliśmy grupę Przyjaciół Paradyża. Od lat byliśmy całą rodzina przyzwyczajeni do rekolekcji, do szczególnego skupienia. Dlatego jak się dowiedziałam, że w paradyskim seminarium są rekolekcje dla Przyjaciół Paradyża, to bardzo się ucieszyłam, bo jestem spragniona poszukiwania impulsów do duchowego rozwoju. Pamiętam, kiedy zobaczyłam na planie rekolekcji propozycję nocnej adoracji, to poczułam, że żyję. Godzina modlitwy przed Najświętszym Sakramentem w całkowitej ciszy i skupieniu minęła mi jak chwila. Tajemnica Mszy św., adoracja Jezusa są dla mnie najważniejsze. Ciągle brakuje mi takiej modlitwy, bo przecież żeby duch nie umarł, to trzeba go czymś karmić, a my potrzebujemy bliskości Boga – powiedziała Teresa Olechno-Zygmańska, ze Wspólnoty Przyjaciół Paradyża w parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski w Boczowie.

Będzie jubileusz

Jubileusz to szczególna okazja do podziękowania za Boże wsparcie w ożywieniu ducha modlitwy i odpowiedzialności za powołania kapłańskie i zakonne. 

Dzieło Duchowej Pomocy Powołaniom zainaugurowane w Paradyżu w 1990 r. zainspirowało do podobnych inicjatyw modlitewnych w całej Polsce i dzisiaj każde seminarium duchowne skupia wokół siebie grupy modlitewne. – Po 25 latach działalności trudno oddać słowami bezcenną wartość modlitw, cierpienia i darów materialnych, które Przyjaciele Paradyża ofiarowali naszemu Seminarium Duchownemu oraz kapłanom w naszej diecezji. Stanowią one wspaniałe świadectwo przywiązania i szacunku do sakramentalnego kapłaństwa i szczególnego nabożeństwa do Matki Bożej Ozdoby Paradyża, która w Domu Ziarna jest szczególnie czczona i kochana. Spojrzenie w przeszłość jest wspomnieniem i odnajdywaniem wszystkich ludzi, których Bóg „wpisał” w tajemnicę życia Duchowego Dzieła Pomocy Powołaniom: kapłanów, ofiarodawców, dobrodziejów, tych wszystkich, którzy budowali wspólnotę i ożywiali świadectwem żywej wiary – żyjących i tych, których Pan powołał do siebie – mówił ks. Rafał Tur, diecezjalny moderator Przyjaciół Paradyża. 

Modlitwa Przyjaciół Paradyża

Niepokalana Dziewico Maryjo, której Bóg powierzył wychowanie Jezusa, Zbawiciela świata, bądź wychowawczynią licznych młodych ludzi, których Duch Święty rozpali pragnieniem pójścia na służbę Odwiecznej Miłości. Upraszaj im łaskę rozeznania i odczytania daru powołania i gotowości pokornego pełnienia woli Bożej, aż do całkowitego zapomnienia o sobie i zjednoczenia z Jezusem. Wszystkim powołanym bądź pomocą i ostoją w czas próby i zwątpienia. Twojej opiece i obronie polecamy szczególnie nasze Seminarium Duchowne, aby nieustannie wzrastały tam pokora i cierpliwość, pracowitość i uczciwość, wiara żywa, a nade wszystko miłość do Ciebie i Twojego Syna, ranionego grzechami w sercach ludzi. Matko Cierpliwie Słuchająca, miej w szczególnej opiece tych kapłanów i kleryków, którzy dzisiaj najbardziej potrzebują Twojej pomocy! Ozdobo Paradyża, Matko Słowa Przedwiecznego, nie gardź słowami moimi, ale je łaskawie wysłuchaj! Amen