Ogień i Wiatr z Wieczernika

Chrześcijaństwo jest ogniem!


Co oznacza ogień? W Biblii jest często znakiem Boga, który objawia się człowiekowi. Mojżesz zobaczył Boga w płonącym krzewie, ogień z nieba spalił ofiarę złożoną przez proroka Eliasza. Ogień to także symbol miłości. Bywa znakiem kary, ale i oczyszczenia. Jezus mówił: „Przyszedłem rzucić ogień na ziemię” (Łk 12,49). Jan Chrzciciel zapowiadał, że Mesjasz będzie chrzcił Duchem Świętym i ogniem (Łk 3,16). Ogień daje światło w ciemności (symbol prawdy) i wnosi ciepło tam, gdzie panuje chłód (symbol miłości).
„Zielone Świątki mówią nam, że Duch Święty jest ogniem, a Chrystus prawdziwym Prometeuszem, który przyniósł ogień z nieba” – zauważa Benedykt XVI. „Człowiek nie powinien żyć w warunkach ospałej wegetacji. Jest do tego stworzony, aby być podobnym Bogu. Tego ognia nie przynosi tytan, który wymazuje imię Boga, ale Syn, który spala się w ogniu miłości i w ten sposób burzy mury nieprzyjaźni, czyni ogień siłą przemiany, miłości i nowego świata. Chrześcijaństwo jest ogniem! Nie jest czymś nudnym, nie jest pobożnym frazesem, nie pozwala przyczepiać się do każdego wozu. Chrześcijaństwo wymaga pasji wiary, która odnowi świat w Jezusie Chrystusie”. Genialny tekst! Aż nie mam odwagi pisać sam dalej.
„Języki jakby z ognia”. Słowo „języki” pojawia się zaraz w następnym zdaniu: „Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić”. W języku greckim, czyli w oryginale, podobnie jak w polskim, słowo „język” oznacza nie tylko kształt ognistego płomienia, ale również mowę. Człowiek napełniony Duchem Bożym otrzymuje nowy język z ognia, czyli zdolność do głoszenia Ewangelii. Zaraz po wylaniu Ducha drzwi Wieczernika się otwierają i Apostołowie zaczynają głosić Ewangelię. W związku ze Świętem Tygodni w Jerozolimie byli wtedy pielgrzymi mówiący różnymi językami. „Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku” (Dz 2,6). To „pojednanie” języków trzeba odczytywać w kontekście biblijnej opowieści o wieży Babel (Rdz 11,4-9). Pomysł zbudowania wieży sięgającej nieba jest metaforą symbolizującą ludzką pychę i bezbożność. „Sami sięgniemy nieba i zbudujemy doskonały świat” – wciąż słychać ten głos. To spowodowało „pomieszanie języków”, będące symbolem podziału, skłócenia, braku jedności. Tymczasem kiedy sam Bóg schodzi do ludzi, pojawiają się wśród nich jedność języków i harmonia – znak ludzkiej wspólnoty zjednoczonej w Duchu Świętym. 
Ogień Ducha Świętego przychodzi do każdego i zarazem do wszystkich. „Języki… się rozdzieliły i na KAŻDYM z nich spoczął jeden”. Istnieje indywidualne obdarowanie darem Ducha Świętego. Można powiedzieć, że w każdym z nas On nieco inaczej „pracuje”. A zarazem „WSZYSCY zostali napełnieni Duchem Świętym”, co wskazuje na Dar dla całej wspólnoty. Jest więc naczynie pojedynczej ludzkiej duszy oraz naczynie całego Kościoła – oba zostają napełnione tym samym Duchem. Możemy obserwować działanie Ducha Świętego zarówno w odniesieniu do pojedynczych osób (temat rozwinął św. Paweł w swoich listach), jak i kościelnej wspólnoty, lokalnej lub powszechnej (to bardziej akcentuje św. Łukasz w Dziejach Apostolskich). 


Cud Pięćdziesiątnicy trwa


Pięćdziesiątnica była wypełnieniem się obietnic Jezusa danych uczniom tuż przed wniebowstąpieniem: „Zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym” (Dz 1,5), „gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami” (1,8). Zstąpienie Ducha Świętego było namaszczeniem Kościoła do misji, początkiem jego misji w świecie. Ochrzcić znaczy zanurzyć, uczniowie zostali zanurzeni w Duchu Świętym. Dzięki Niemu mogą odtąd głosić Ewangelię z siłą wichru i mocą ognia. Idą, aby podburzyć cały świat (por. Dz 17,6). 
Zesłanie Ducha Świętego było czymś jednorazowym, a zarazem czymś, co wciąż się uobecnia w Kościele, trwa. Pięćdziesiątnica była początkiem. Dzieje Apostolskie nazywane „Ewangelią Ducha Świętego” (żadna inna księga Nowego Testamentu nie mówi aż 49 razy o Duchu Świętym!) pokazują, że istnieje jakby nieustająca Pięćdziesiątnica.