"Kobiece" dekrety Franciszka

Elisabetta Tasca pochodzi z Włoch. Była matką trzynaściorga dzieci (jedno zmarło zaraz po urodzeniu), w tym dwóch księży i dwóch sióstr zakonnych. W codziennym życiu starała się realizować zasadę, by każdą rodzinną i małżeńską trudność przekuć na okazję do duchowego wzrostu. Zmarła w 1978 r. Drugą matką rodziny jest Prassede Fernández García. Była Hiszpanką aktywnie zaangażowaną w Trzeci Zakon Dominikański. Zmarła w 1936 r. Kolejne dekrety dotyczą dwóch założycielek zgromadzeń zakonnych. Są to: pochodząca z Sycylii siostra Carmela od Jezusa i Hiszpanka siostra Maria Séiquer Gayá. Ostatni z dekretów uznających heroiczność cnót sługi Bożej dotyczy czeskiej zakonnicy. Siostra Vojtěcha Hasmandová była przełożoną generalną Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza. Zmarła w 1988 roku.

Ponadto Papież Franciszek uznał cuda za wstawiennictwem trzech błogosławionych zakonnic, co otwiera im drogę do kanonizacji. Siostra Joanna Emilia De Villeneuve pochodziła z Francji. Całe swe życie spędziła w Castres, tam też założyła Zgromadzenie Sióstr od Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, zwane „błękitnymi siostrami z Castres”. Została ogłoszona błogosławioną w 2009 r. Drugi cud dokonał się za wstawiennictwem palestyńskiej siostry Marii Alfonsiny Danil Ghattas, współzałożycielki zgromadzenia sióstr dominikanek od Najświętszego Różańca, pierwszego palestyńskiego zgromadzenia żeńskiego. Jej beatyfikacja odbyła się w Nazarecie w roku 2009. Trzeci z cudów przypisywany jest wstawiennictwu błogosławionej siostry Marii od Jezusa Ukrzyżowanego (Maria Baouardy). Pochodziła ona z Galilei, była karmelitanką. Zmarła w Betlejem w 1878 r.

Wszystkie osiem dekretów do ogłoszenia których Papież Franciszek upoważnił Kongregację Spraw Kanonizacyjnych dotyczyło tym razem kobiet.