Pierwszy stopień do…

Dwie kolejne sale, nazwane zgodnie z tytułem całej wystawy, pokazują zaangażowanie wolnomularzy w działalność na rzecz narodu i państwa. Tu umieszczono m.in. „Portret Stanisława Augusta Poniatowskiego z klepsydrą”, pędzla Marcella Bacciarellego, czy podobiznę Ludwika Osińskiego w stroju wolnomularskim, pokazujący czcigodnego mistrza, czyli przewodniczącego loży, dzierżącego symbole masońskiej władzy, młotek i szpadę, oraz udekorowanego odznakami loży „Świątyni Izis”. – Kto dziś pamięta, że adeptami masonerii i aktywnymi członkami lóż byli: Wojciech Bogusławski, twórca narodowej sceny, Józef Elsner, kompozytor i nauczyciel Chopina, generał Jan Henryk Dąbrowski czy Józef Wybicki, autor słów do Mazurka Dąbrowskiego? – pyta prof. Tadeusz Cegielski, podkreślając, że masonom zawdzięczamy również Konstytucję 3 Maja.

Ekspozycja składa się z blisko pół tysiąca obiektów związanych z rytuałem masońskim: od fartuchów, młotków, odznak i pieczęci, po ryciny i portrety ze zbiorów Muzeum Narodowego. Można je oglądać do 11 stycznia. Wystawie towarzyszy bogaty program dodatkowych imprez, m.in. dla rodzin i uczniów.

Zagrożenia dla wiary

Tomasz Gołąb; GN 38/2014 Warszawa

– Samo pokazywanie symboli masońskich nie jest jeszcze nagabywaniem do wstąpienia w ich szeregi, choć zbudowanie wystawy jako ścieżki inicjacji może to sugerować. Jej autorzy zupełnie bagatelizują ocenę Kościoła Katolickiego, który w masonerii od początku jej istnienia, a więc od niemal 300 lat, rozpoznaje zagrożenie dla wiary. Szereg lóż masońskich stawiało sobie za cel niszczenie kościoła, a i sama koncepcja Boga, jako Wielkiego Architekta Wszechświata, a nie realnej Osoby, pozostaje przecież w sprzeczności z fundamentami religii. Dlatego Klemens XII zabronił katolikom przynależności do masonerii pod karą ekskomuniki, a Leon XIII co najmniej 226 razy przed nią ostrzegał. Także kard. Joseph Ratzinger, jako prefekt Kongregacji Doktryny Wiary, przypomniał 26 listopada 1983 roku, że „wierni, którzy należą do wolnomularskich zrzeszeń, znajdują się w stanie ciężkiego grzechu i nie mogą przyjmować komunii świętej”. Do dziś nic w tej sprawie się nie zmieniło.