Nie są "paździerzowi"!

Ruch otwiera się na osoby z zewnątrz?

Tak, szczególnie na młodzież gimnazjalną, bo założeniem Ruchu jest stale „czynić uczniów”. Zdecydowana większość osób, które jadą na oazę, idzie potem w dwie strony. Większość dochodzi do wniosku, że to ich droga i warto tu wrócić. Ale są też tacy – i to trzeba uczciwie powiedzieć – którzy mówią, że to nie dla nich. I wtedy mogą formować się w innej wspólnocie Kościoła, bo ruch oazowy to jedna z dróg. Ale nie jedyna.

Jak potem nie zagubić tego daru, gdy młody człowiek wraca do swojego środowiska?

Ks. Blachnicki, powołując Ruch Światło–Życie bardzo chciał, by młodzi ludzie po powrocie z oazy letniej formowali się w swoich parafiach. Wielką szkodą byłoby tymi ludźmi się nie zająć, bo w tych osobach drzemie wielki potencjał. Warto przypomnieć, że w tym roku przypada 60. rocznica pierwszej oazy. Przez tyle lat Ruch Światło–Życie formował dzieci, młodzież i dorosłych. Z tego środowiska dzisiaj mamy wiele powołań kapłańskich, pięknych rodzin, dojrzałych ojców i matek. Myślę, że to był potencjał, który został bardzo mocno i dojrzale zagospodarowany.

Rekolekcje wakacyjne 2014 dla dzieci i młodzieży z diecezji płockiej

I Turnus: 28 czerwca–14 lipca Oaza Dzieci Bożych (Sucha na Pomorzu, osoby od 9 do 12 lat) Oaza Nowej Drogi I i II stopnia (Gliczarów Górny, osoby po VI klasie szkoły podstawowej i po I klasie gimnazjum) II Turnus: 15–31 lipca Oaza Nowej Drogi III stopnia (Gliczarów Górny, osoby po II klasie gimnazjum) Oaza Żywego Kościoła I stopnia (Gliczarów Górny, osoby po OŻK 0 stopnia oraz po II i III klasie gimnazjum) Oaza Żywego Kościoła I stopnia (Murzasichle, osoby po Oazie Ewangelizacyjnej oraz po I i II klasie szkoły średniej) Oaza Żywego Kościoła II stopnia (Gliczarów Górny, osoby po OŻK I stopnia)

Przeżyj to sam

Mateusz Godlewski, parafia MB Fatimskiej w Ciechanowie 15-dniowe rekolekcje w górach – dla niektórych może to brzmieć jak straszliwe marnotrawstwo dni wolnych od szkoły. Tymczasem ja za każdym razem, gdy oaza zbliża się ku końcowi, nie mogę się nadziwić, że minęły już dwa tygodnie i czas wracać. Mówić można wiele o tym, że to świetna okazja do zgłębienia tajemnic naszej wiary, wzmocnienia swojej relacji z Bogiem, nawet do spędzenia czasu w przepięknych przecież polskich górach – a wszystko w towarzystwie fantastycznych, młodych ludzi o podobnym spojrzeniu na świat. Żeby jednak zrozumieć fenomen oazowych rekolekcji, trzeba chociaż raz je przeżyć – dlaczego by nie w tym roku?