Wspólnota? Też tak chcę!

S. Magdalena Kozłowska ma nadzieję, że w młodzieży zrodzi się ochota, by służyć w diakonii życia. – Wśród młodzieży jest ogromne zapotrzebowanie na takie tematy i szczery, uczciwy i jasny przekaz. Jedna prelekcja wszystkiego nie załatwi, ale jest nadzieja, że to, co usłyszą, da im do myślenia – wyjaśnia. Konferencja dla gimnazjalistów nosiła tytuł: „Bądź świadomym rodzicem”. Prowadziła ją Agnieszka Jager, terapeutka FAS, czyli płodowego zespołu alkoholowego. Gimnazjaliści obejrzeli film, w którym mogli zobaczyć, jak dochodzi do uszkodzenia mózgu i innych narządów u dzieci, których matki w ciąży piją alkohol. Prelegentka opowiadała też o dwojgu dzieciach, które przyjęła do rodziny zastępczej z domu dziecka. Na początku wydawało się, że były zdrowe. Potem, kiedy zaczęły stwarzać problemy, okazało się, mają poważne deficyty rozwojowe, bo ich matka piła, paliła i zażywała narkotyki w czasie ciąży.

– Konferencja była skierowana do gimnazjalistów dlatego, że często już w gimnazjum dochodzi do pierwszej inicjacji seksualnej. Miała im uświadomić, że z przekazywaniem życia wiąże się wielka odpowiedzialność. Poza tym Ruch Światło–Życie zachęca do abstynencji, niekupowania i nieczęstowania alkoholem, poprzez Krucjatę Wyzwolenia Człowieka – wyjaśnia s. Magdalena.

Uczą się kochać

Ruch Światło–Życie, podejmując działania na różnych płaszczyznach, takich jak choćby obrona życia, uczy przede wszystkim kochać. – Oaza daje mi alternatywę życia. Proponuje mi coś innego niż świat i ten pomysł bardziej mi odpowiada. Tu, przy Chrystusie, uczę się miłości. Później, w codziennym życiu, kiedy jest jakiś konflikt, kiedy ktoś mi zrobi przykrość, to jestem zdolna spojrzeć na niego z miłością i życzliwością. Łatwiej mi przebaczyć – mówi Natalia Pawlik ze szczecineckiej oazy.

Podobnego zdania jest Mirosław Latkowski z Domowego Kościoła. – Dopiero w tej wspólnocie poznałem, co to jest miłość. Jestem tu właśnie dlatego, że kocham swoją żonę. Zrozumiałem, że miłość to odpowiedzialność, ciągła służba, bez względu na okoliczności. Wspólnota pomaga nam też być ze sobą świadomie, a nie dlatego, że wypada, bo wzięliśmy ślub 30 lat temu i trzeba być ze sobą – mówi. – Ciągle od nowa zakochuję się w swojej żonie. Dla mnie codziennie jest wiosna, bo ciągle odkrywam coś nowego w naszym małżeństwie – przyznaje. 

Osiemnastoletni Mateusz Metkowski jest w oazie od 3 lat. – Właściwie to trafiłem do wspólnoty przez rodziców. Byli w Domowym Kościele, odkąd pamiętam. Był okres, kiedy nie chciałem być we wspólnocie, ale od 3 lat jestem w oazie i się formuje – mówi. To wymagająca wspólnota, ale jego zdaniem warto podejmować taki trud. – W oazie jest się blisko Boga. Poza tym we wspólnocie jest wiele osób, z którymi nawiązuje się trwałe przyjaźnie. Ci ludzie potem pomagają, kiedy pojawią się trudności. Kryzysy są i wcale nie zdarzają się rzadko, ale wtedy zawsze możemy polegać na innych – koleżance, koledze czy księdzu. Czy warto być blisko Boga? Polecam! – dodaje.

Nadzieja Kościoła

Bp Edward Dajczak najpierw modlił się z uczestnikami pielgrzymki przed Najświętszym Sakramentem, a następnie odprawił Mszę św., dziękując Bogu za tę wspólnotę. – Musimy brać przykład z Maryi i zgodzić się na to, by Duch Święty nieustannie rodził w nas Jezusa. On musi być w nas czytelny, widoczny. A żeby mógł działać Duch Święty, potrzebna jest wspólnota. Dlatego Ruch Światło–Życie jest ogromną nadzieją, bo Waszą tożsamością jest wspólnotowość – mówił pasterz diecezji. Na koniec Mszy św. biskup dokonał ponownego aktu zwierzenia Ruchu Światło–Życie Matce Bożej. Aktu tego dokonał 40 lat temu Karol Wojtyła w Krościenku nad Dunajcem, w którym znajduje się centrum ruchu.

Kim są?

Ruch Światło–Życie to wspólnota zrzeszająca dzieci, młodzież i dorosłych. Jedną z jego gałęzi jest Domowy Kościół, do którego należą całe rodziny. Każda z tych grup przechodzi formację, która wychowuje członków wspólnoty na dojrzałych chrześcijan, służąc w ten sposób odnowie Kościoła.