W sobotę 19 października zostało ustanowione sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Elblągu. Uroczystej Mszy św. z licznym udziałem kapłanów diecezji elbląskiej, kapłanów zakonnych i redemptorystów przewodniczył ks. biskup ordynariusz Jan Styrna.
Świątynia wypełniona była po brzegi wiernymi z różnych parafii Elbląga oraz przybyłymi z innych miejscowości.
Kazanie podczas sobotniej uroczystości wygłosił prowincjał redemptorystów o. Janusz Sok dziękując zebranym za wrażliwość ich wiary i ufne modlitwy, które przyczyniły się do utworzenia nowego sanktuarium. – To sanktuarium, choć wybrane przez Boga, bez waszej wiary nie powstałoby tutaj. Potrzeba Pana Boga, ale potrzeba też wiary człowieka. Potrzeba, by posadzka w tym świętym miejscu wytarta była waszymi kolanami, a mury ogrzane waszą modlitwą, i tym przekonaniem, że chcecie, by to miejsce nazwane było sanktuarium – powiedział o. Janusz Sok. Podkreślił też znaczenie modlitwy w życiu człowieka, zauważając, że jest ona zwyczajnym codziennym rozmawianiem z Panem Bogiem.
Dekret ustanowienia nowego sanktuarium przy kościele parafialnym pw. Matki Bożej Królowej Polski w Elblągu wydał 1 stycznia br. ks. bp Jan Styrna. Odpowiedział tym samym na prośbę prowincjała redemptorystów z 27 listopada 2012 r., w której przedstawił on pasterzowi diecezji pragnienie wyrażone przez miejscową wspólnotę redemptorystów i wiernych przybywających do kościoła Matki Bożej Królowej Polski.
Redemptoryści, którzy pełnią posługę duszpasterską w tej parafii, przybyli do Elbląga w 1957 roku wraz z ikoną Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Są oni świadkami żywego kultu maryjnego związanego z tą ikoną, który przejawia się m.in. poprzez nabożeństwo Nowenny Nieustannej. Pierwszą Nowennę przed obrazem Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Elblągu przeprowadził o. Stanisław Szczurek 8 września 1957 roku. Od tego czasu jest ona odprawiana w każdy wtorek i cieszy się licznym udziałem wiernych. Kult maryjny najpierw w kościele rektoralnym, a od 1975 r. parafialnym, rozwijał się z roku na rok. W pewnym okresie odprawiano nawet dwie Nowenny. Na nabożeństwa przychodzili nie tylko parafianie, ale również wierni nawet z najdalszych dzielnic Elbląga i okolic.
W obecnym roku mija już 56 lat Nowenny Nieustannej w parafii Matki Bożej Królowej Polski. Podczas Nowenny głoszone są specjalne kazania, zaś wierni składają pisemne podziękowania i prośby, którą są przedstawiane Bogu przez wstawiennictwo Maryi. Nabożeństwo nowennowe jest dla wielu ludzi szkołą ufnej modlitwy i narzędziem formacji chrześcijańskiej. Wyrazem kultu maryjnego jest również uroczyste przeżywanie święta Matki Bożej Nieustającej Pomocy 27 czerwca oraz innych wspomnień i uroczystości maryjnych.
Ks. biskup Jan Styrna dziękując Bogu za dar nowego sanktuarium wyraził nadzieję, że będzie ono miejscem ufnej modlitwy i wzrastania w wierze, nadziei i miłości. Podziękował też redemptorystom za wytrwałą posługę przy ołtarzu, na ambonie i w konfesjonale.
Proboszcz parafii i kustosz nowego sanktuarium o. Piotr Wiśniewski wypowiadając słowa podziękowania wyraził nadzieję, że ustanowienie sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w ramach Roku Wiary będzie ważnym impulsem na drodze odnawiania i pogłębiania wiary wszystkich czcicieli Matki Bożej.
Uroczystość ustanowienia nowego sanktuarium była połączona z poświęceniem nowo wybudowanej kaplicy bł. Jana Pawła II, w której umieszczono relikwie Papieża Polaka. Twórcą tej bocznej kaplicy podobnie jak i pozostałych części wystroju świątyni jest Zygmunt Stanisław Tadrowski. W górnej części prawie 8-metrowego ołtarza znajdują się dwa kartusze: z herbem diecezji elbląskiej i wizerunkiem katedry elbląskiej oraz z herbem papieskim i kopułą watykańską. Ołtarz zbudowany jest z białego marmuru, zaś jego 6 kolumn - z drewna dębowego. Docelowo, w środkowej części kaplicy, tuż nad relikwiami bł. Jana Pawła II, pojawi się naturalnej wielkości figura Ojca Świętego.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).
Ojciec Święty przebywa z jednodniową wizytą apostolską na Korsyce.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).
To nie wojna. T korzystanie z praw zagwarantowanych w konstytucji.