Unia Europejska poprosiła o rozważenie zmiany wyglądu monet euro bitych w Andorze - maleńkim księstwie w Pirenejach, współrządzonym przez prezydenta Francji i biskupa hiszpańskiego miasta Seo de Urgel. Miał na nich być wizerunek Chrystusa Pantokratora z kościoła San Martí w wiosce La Cortinada.
Władze UE wytłumaczyły swą prośbę chęcią zachowania „zasady neutralności w dziedzinie wierzeń religijnych”. Minister finansów Andory, Jordi Cinca poinformował, że rząd księstwa uznał tę prośbę za „racjonalną” i postanowił zmodyfikować początkowy projekt, nie nalegając na pozostawienie wizerunku Chrystusa, który mógłby „przeszkadzać obywatelom europejskim - użytkownikom euro, wyznającym inną religię”.
Na monetach 10, 20 i 50 eurocentów, które mają wejść do obiegu 1 stycznia 2014 r., będzie więc jedynie dzwonnica kościoła z Santa Coloma - wzór zatwierdzony przez Komisję Europejską, dla której dzwonnica jest jedynie wyrazem sztuki romańskiej Andory. Wzory innych monet nie zostały zakwestionowane przez UE.
Oficjalną walutą Księstwa Andory, maleńkiego państwa leżącego między Francją i Hiszpanią, mimo iż nie jest ono członkiem Unii Europejskiej, jest właśnie euro. Umowa monetarna między rządem Andory i Unią Europejską zezwala na emisję przez księstwo monet europejskich z własnym wizerunkiem na ich rewersie w maksymalnej wysokości 2,5 mln euro. Andora wybije 400 tys. monet o nominale 2 euro, 580 tys. - 1 euro, 500 tys. - 50 eurocentów oraz po milionie monet 20, 10, 5, 2 i 1 eurocenta. Podobne prawo emisji euro mają m.in. Watykan, Monako czy San Marino.
W 2012 r. Komisja Europejska poprosiła Słowacki Bank Narodowy o usunięcie insygniów chrześcijańskich z projektu tamtejszych monet euro. Zostały one przygotowane na 1150. rocznicę ich przybycia do Państwa Wielkomorawskiego. Zmiany miały się domagać Francja i Grecja. Ostatecznie jednak, wobec sprzeciwu słowackich władz, na monecie o nominale 2 euro znaleźli się święci: Cyryl i Metody w aureolach oraz krzyż.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).