Diabeł boi się uśmiechu

Wszystko to znakomicie wpisuje się w system wychowawczy opracowany przez ks. Bosko, który od prawie 200 lat stosują salezjanie. – Prowadzimy oratoria, szkoły, internaty, bursy i cały czas stosujemy system naszego założyciela. System wychowawczy, prewencyjny, który polega m.in. na tym, żeby wychowawca był cały czas wśród młodzieży. Młodzi czują jego obecność, a on daje dobry przykład, mobilizuje ku dobremu i zapobiega złym zachowaniom. System prewencyjny jest pogłębiany przez nasze ośrodki naukowe i pedagogiczne – tłumaczy ks. Dariusz Mikołajczyk.

Sarkofag z rzeźbą

Relikwie w Olsztynie przebywały tylko przez dwa dni, ale uroczystości związane z tym wydarzeniem trwały cały tydzień. Najpierw w eskorcie motocyklistów przyjechały one do parafii św. Wawrzyńca, gdzie tańcem i śpiewem przywitali je animatorzy oraz wychowankowie Oratorium. W krótkim występie przybliżyli też zebranym postać patrona dzieci i młodzieży. Następnie przy wystawionym relikwiarzu uroczystej Mszy św. przewodniczył metropolita warmiński abp Wojciech Ziemba. Zazwyczaj kształt relikwiarza kojarzy nam się z krzyżem czy monstrancją. Tymczasem ten przypomina sarkofag. Znajduje się w nim naturalnej wielkości rzeźba przedstawiająca św. Jana Bosko. Jest ona wierną kopią rzeźby odlanej po jego śmierci i znajdującej się w bazylice Maryi Wspomożycielki w Turynie (Włochy). We wnętrzu figury, w miejscu serca, znajduje się pudełko z niezwykle cenną relikwią, prawą dłonią świętego. – Taka postać relikwiarza daje poczucie bliskości. Widzimy, jak św. ks. Bosko wyglądał, możemy na niego patrzeć, jest tuż obok – mówili uczestnicy uroczystości.

Po Mszy św. relikwie zostały przeniesione do kościoła, gdzie na czuwaniu trwali wierni. W programie całego tygodnia znalazły się również turnieje sportowe. Grano w piłkę nożną, siatkówkę, tenisa stołowego, był konkurs wiedzy o św. Janie Bosko, konkursy plastyczne, a na zakończenie wielkie święto młodych „Ks. Bosko pozostał z nami” – czyli gry, zabawy, śpiewy, konkursy i turniej. Ogólna radość, przyjaźń i zabawa – dokładnie tak, jak tego chciał ks. Bosko, który mówił, że diabeł boi się ludzi radosnych, z czystym sumieniem. – To niewątpliwie wielkie wydarzenie dla naszej wspólnoty, ale nie tylko, bo widziałem wiele osób spoza parafii. Tak więc św. Jan Bosko żyje w sercach wielu ludzi, nie tylko salezjanów, ale wszystkich, którym leży na sercu sprawa wychowania – mówi ks. Marek Borysiak.