„Losy piękna: piękno z punktu widzenia nauk humanistycznych”. Pod tym tytułem odbyła się w Moskwie trzydniowa konferencja z udziałem prawosławnych i katolików.
Jej uczestnicy zastanawiali się nad teologicznymi problemami związanymi z pojęciem piękna. Konferencję zorganizował Uniwersytet Humanistyczny św. Tichona w Moskwie we współpracy z katolickim Uniwersytetem Najświętszego Serca Jezusa z Mediolanu.
Do uczestników konferencji zwrócił się przewodniczący komitetu organizacyjnego, szef Wydziału Zewnętrznych Kontaktów Kościelnych Patriarchatu Moskiewskiego metropolita Hilarion Ałfiejew. Wskazał na chrześcijańskie pojmowanie piękna jako jednego z imion Boga oraz jako powołania chrześcijan do pozostawania w jedności z prawdziwym pięknem. Omówił również ewolucję w pojmowaniu piękna w czasach sowieckich.
Na plenarnym posiedzeniu konferencji odczytano list ordynariusza katolickiej archidiecezji Matki Bożej w Moskwie abp. Paolo Pezziego, który, jako jedno z zadań konferencji wskazał „dostrzeżenie wizji piękna tam, gdzie Bogu podoba się być widzianym w pięknie ofiarnego poświęcenia się, w jedności rodzinnej, w uświadamianiu sobie swojej odpowiedzialności, w zaufaniu Bogu, przejściu z wymiaru doczesnego do wieczności”. „W każdym aspekcie życia za wyjątkiem grzechu możemy odnaleźć piękno Bożego Oblicza” – skonkludował swój list katolicki hierarcha.
Obrady konferencji przebiegały na posiedzeniach plenarnych i w tematycznych obradach okrągłego stołu.
W kościołach ustawiane są choinki, ale nie ma szopek czy żłóbka.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).