Łap Go! Bo się potłucze

Mniszki wyjeżdżały po Wielkanocy. Wracały po kilku miesiącach. Nie, nie jeździły nawracać. Karol de Foucauld nigdy nikogo nie nawracał. Jeździły Spadającą Gwiazdą z Jezusem. Adorowały Go, rozmawiały z Nim. Po prostu. Tu wszystko jest „po prostu”. Na co dzień pracowały z stoczniach, w Zieleni Miejskiej, sprzątały szkoły. Mieszkały w blokach, a na adorację jeździły windami. W maleńkich pokoikach ustawiały figurkę Maryi, której… wypadał z rąk Jezus.

Choć celnicy niemal rozkładali citroena na części, nigdy nie odkryli jego największego sekretu...



To kaplica na kółkach

Lżejsze od mydlanych baniek
W Tre Fontane takie wizerunki spotykam na każdym kroku. – Małe bezradne dziecko przypomina o charyzmacie dziecięctwa Bożego – wyjaśnia jedna z mniszek. – Figurka wygląda tak, jakby Jezus wypadał Matce z rąk. Jeśli Go nie złapiesz, to się biedaczek potłucze – uśmiecha się mniszka. To kwintesencja życia małych sióstr: łapać to, co kruche, małe.