Papua-Nowa Gwinea wpisała Boga i chrześcijaństwo do swej konstytucji

Głosowanie w parlamencie nad poprawką do konstytucji odbyło się 12 marca. Przyjęto ją 80 głosami za, przy jedynie czterech przeciw. Do preambuły ustawy zasadniczej wpisano stwierdzenie, że naród Papui-Nowej uznaje „Boga Ojca; Jezusa Chrystusa, Syna; i Ducha Świętego za naszego Stworzyciela i Tego, który podtrzymuje cały wszechświat oraz źródło naszej władzy i autorytetu, delegowanych narodowi i wszystkim ludziom w obrębie geograficznej jurysdykcji Papui-Nowej Gwinei”. Jednocześnie Biblia została uznana za oficjalny symbol narodowy.

Premier James Marape, gorący zwolennik tej reformy, oświadczył, że jest to najwyższa forma ukazania roli, jaką Kościoły chrześcijańskie odegrały w rozwoju jego ojczyzny. Ma też ona stać się dźwignią do przekształcenia Papui-Nowej Gwinei w „najbogatszy czarny kraj chrześcijański na planecie”.

Ta wizja kraju, w którym dobrobytowi towarzyszą wartości chrześcijańskie, spotkała się z pozytywnym przyjęciem części ludności, szczególnie tej, która uważa, że wiara może mieć wpływ ma tworzenie bardziej sprawiedliwego i dostatniego społeczeństwa.

Jednak zmiana preambuły konstytucji budzi także zastrzeżenia, i to po stronie katolickiej. Choć bowiem panuje zgodność co do idei kraju chrześcijańskiego, to samą deklarację uznaje się za raczej zbędną, tym bardziej, że już w dotychczasowej preambule była mowa o kierowaniu się „zasadami chrześcijańskimi”, a wiara faktycznie stanowi integralną część narodowej mentalności.

Biskupi Papui-Nowej Gwinei podzielają tę opinię i wyrażają opinię, że realne problemy kraju, takie jak korupcja i nierówności społeczne, wymagają konkretnych rozwiązań, a nie symbolicznej deklaracji.

Ponad 90 proc. mieszkańców Papui-Nowej Gwinei stanowią chrześcijanie. 40 proc. ludności żyje poniżej progu ubóstwa. We wrześniu 2024 roku wizytą apostolską w tym kraju złożył papież Franciszek.