Eksplozja nadziei

Jajka pękają, będą kurczaki. Rozkwitła piękna magnolia. Proza codzienności staje się nowym początkiem – nowe życie. Jest życie, więc jest i nadzieja. Nasze małe codzienne nadzieje, które nabierają nowego blasku w Zmartwychwstałym.

– wybrzmiewają słowa radosnej Sekwencji wielkanocnej. Pascha zawsze jest wielka – dziś, przez całą oktawę, przez całe życie, całą historię.

Kard. George Pell w „Dzienniku więziennym” pod datą 21 kwietnia 2019 r. zanotował: „Do świętowania Wielkanocy potrzebna jest wiara. (…) Zmartwychwstanie to kulminacja ostatecznej walki pomiędzy dobrem a złem, pomiędzy Światłością a siłami ciemności. Sam św. Paweł mówi, że „jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara” (1 Kor 15,14). (…) Chrześcijańska prawda wiary głosi, że Chrystus ciałem i duszą powstał z martwych. Grób był pusty. Grób jest pusty” (t.1, Kraków 2021, s. 195n).

Warto przy okazji świętowania Wielkanocy zatrzymać się na chwilę nad fragmentem Autobiografii papieża Franciszka, pod tytułem Nadzieja (wyd. Świat Książki), która w ostatnich dniach ukazała się polskim rynku wydawniczym. We Wprowadzeniu Ojciec Święty zapisał: „Nadzieja to przede wszystkim pragnienie, by podążać naprzód, pragnienie zmiany. Wyznacza relację między wspomnieniem a utopijnym dążeniem do realizacji naszych marzeń w przyszłości. Kiedy marzenie blednie, trzeba je wskrzesić, ożywiając nadzieję siłą pamięci. 

Jako chrześcijanie wiemy, że nadzieja nigdy nie zawodzi i nie przynosi rozczarowania. Wszystko bowiem rodzi się po to, aby rozkwitać wieczną wiosną” (s. 7-8).

Chrystus Zmartwychwstały „jest naszą nadzieją […] Wszystko, czego dotknie, staje się młode, staje się nowe, napełnia się życiem. […] On żyje i chce, abyś żył” (Christus vivit, 1).