„Obrzędy pogrzebowe z ostatnim pożegnaniem włącznie, z udziałem rodziny i wspólnoty parafialnej, zasadniczo należy odprawić przed kremacją ciała, zgodnie z podanymi w rytuale formami” – czytamy w wydanym przez Konferencję Episkopatu Polski w październiku ubiegłego roku „Dodatku” zawierającym obrzędy pogrzebu związane z kremacją zwłok. Episkopat zaleca w nim, aby „do takiej praktyki wychowywać wiernych”
Biskupi zauważają, że narastająca w Polsce praktyka kremacji zwłok wymaga ustaleń i wytycznych duszpastersko-liturgicznych. W „Dodatku do obrzędów pogrzebu” wyjaśniają, że „urnę po kremacji składa się w grobie lub specjalnym kolumbarium (ściana lub kaplica na cmentarzu) bez zewnętrznej okazałości, z udziałem jedynie najbliższej rodziny”. Natomiast w uzasadnionych przypadkach np. po sprowadzeniu urny z prochami z zagranicy, obrzędy pogrzebowe podane w rytuale można sprawować nad samą urną, którą stawia się przed prezbiterium na odpowiednim podwyższeniu, obok zapalonego paschału.
Ze wskazań tych wynika, że przed kremacją należy odprawić obrzędy w kościele, kaplicy cmentarnej lub pomieszczeniu krematorium według form podanych w rytuale. Biskupi zaznaczają, iż zawsze jednak należy podkreślać pierwszeństwo grzebania ciał, które „Kościół wyżej ceni ponieważ sam Chrystus chciał być pogrzebany”.
„Zachowując preferencję do tradycyjnego grzebania ciał zmarłych wyrażam nadzieję, że i ten sposób pochówku doczesnych szczątków naszych bliskich zmarłych, odbywany z należnym szacunkiem, pomoże głębiej przeżyć prawdę o przemijalności naszego ziemskiego bytowania i nadziei na zmartwychwstanie w Chrystusie” – zaznacza przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Józef Michalik w dekrecie zezwalającym 1 września 2010 r. na druk „Dodatku”.
„Trzeba doceniać to, co robią i dawać im narzędzia do dalszego dążenia naprzód” .
Poinformował o tym dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej, Matteo Bruni.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).