Papież Franciszek rozwija społeczne nauczanie Kościoła, odchodząc od pojęcia solidarności, które się trochę zdewaluowało i było nadużywane, na rzecz braterstwa. Co ważne, pojęciem tym obejmuje już nie tylko ludzi, ale cały świat stworzony. Wskazuje na to ks. Bartolomeo Sorge, wieloletni dyrektor miesięcznika La Civiltà Cattolica i ekspert z zakresu Społecznej Nauki Kościoła.
Jego zdaniem taką ewolucję w nauczaniu Papieża ujawniają już jego środowe katechezy w nowym cyklu o uzdrowieniu świata. Jak zauważa ks. Sorge, trzeba to postrzegać w kontekście historycznego rozwoju społecznego nauczania Kościoła.
To ogromny postęp w społecznym nauczaniu Kościoła:
„Leon XIII w «Rerum novarum» koncentruje się przede wszystkim na godności człowieka i jego niezbywalnych prawach. Pius XI i Pius XII poszerzają horyzont i analizują różne modele społeczeństwa. Nie zajmują się już wyłącznie prawami jednostki, ale modelami społecznymi, takimi jak komunizm i liberalizm, proponując trzecią drogę, chrześcijańską. Potem od Jana XXIII, poprzez Sobór, aż po Pawła VI, Jana Pawła II i Benedykta XVI, społeczne nauczanie Kościoła dalej poszerzało horyzont, nie skupiając się już na modelach społecznych, lecz ogarnęło cały świat. Dokonano analizy relacji między bogatą Północą i biednym Południem w globalizującym się świecie - powiedział Radiu Watykańskiemu ks. Bartolomeo Sorge.
- No i nastał Papież Franciszek, który jeszcze bardziej poszerzył zakres, przechodząc od solidarności między ludźmi do pojęcia braterstwa, które jego zdaniem obejmuje również spotkanie ze światem stworzonym. Wydaje się, że Papież jest w tym zainspirowany Biedaczyną z Asyżu, który rozmawiał ze zwierzętami i oswajał wilka, a słońce, ogień, księżyc i wodę nazywał braćmi i siostrami. W społecznym nauczaniu Kościoła dokonał się zatem ogromny postęp.“
Synodalność to podstawowy wymiar Kościoła, dany do kultywowania i rozwijania stylu życia.
Rola Konferencji Episkopatu jest służebna wobec Ewangelii, wspólnoty Kościoła...