Nie wylać dziecka z kąpielą

Biskup pomocniczy Lozanny, Genewy i Fryburga, jako przedstawiciel Kościoła szwajcarskiego uczestniczył w pierwszym zgromadzeniu tak zwanej drogi synodalnej w Niemczech. Był na niej jedynie obserwatorem, nie mógł więc zabierać głosu. Przyznał jednak, że niekiedy miał na to ochotę, aby zgłosić swój sprzeciw, kiedy przy różnych wystąpieniach odnosił wrażenie, że za wszelką cenę usiłuje się przyciągnąć ludzi z powrotem do Kościoła.

Raziły go również wystąpienia radykalnie krytykanckie, kształtowanie negatywnego wizerunku kapłanów, a także swoista forma defetyzmu. „Podczas dyskusji odnosiłem niekiedy wrażenie, w Kościele nic już nie da się zrobić, bo tak bardzo nadszarpnięta została jego wiarygodność. Tymczasem wiara żywa jest przecież możliwa i wiarygodna” – podkreśla bp de Remy, apelując do niemieckich katolików, by nie wylali dziecka z kąpielą, by nie zablokowały ich obecne problemy Kościoła, by nie skupiali się jedynie na tym, co było złe, ale zobaczyli rzeczy wielkie i dobre, które nadal są obecne w Kościele.

Szwajcarski biskup obawia się ponadto, że na niemieckiej drodze synodalnej negatywnie może się odbić presja czasowa, wyznaczanie z góry ram czasowych dla niektórych decyzji, co jest z sprzeczne z wizją rozeznania, której uczy Papież Franciszek. Wskazuje on również na przerost organizacji, nazbyt parlamentarny styl obrad, przy jednoczesnym zaniedbaniu wymiaru duchowego. „Brakowało mi trochę wspólnej modlitwy” – przyznaje bp de Remy. Za trafne uznał natomiast wystąpienie jednego z uczestników, który przypomniał, że do Kościoła w Niemczech nie należą jedynie katolicy niemieckojęzyczni, a tymczasem w drodze synodalnej katolicy modlący się w innych językach, należący do wspólnot imigranckich zostali pominięci.