Eksperci od cudzego szczęścia

Kilka dni temu, nasz redakcyjny kolega Marcin Jakimowicz napisał list do Michała Misiaka, byłego księdza diecezji łódzkiej, notabene swojego przyjaciela. List, opublikowany na naszych portalach, napisany z bólu po odejściu z kapłaństwa bliskiej osoby, kończył się dopiskiem: "Michał, z góry przepraszam Cię za komentarze, które przeczytasz. Jesteśmy świetni w rozwiązywaniu cudzych problemów".

Pomyślałam sobie, że po takim zakończeniu niewielu znajdzie się już komentatorów. Pomyliłam się. Pod listem rozlała się fala komentarzy i krytyki, zarówno w stronę Michała Misiaka, jak i Marcina Jakimowicza. Pełna diagnostyka sytuacji i dziesiątki dobrych rad. Ma rację Marcin - jesteśmy ekspertami od wynajdywania źródeł problemów innych ludzi i przepisywania recept na nie swoje szczęście.

"Gdzie byłeś, gdy zakładałem ziemię? - pyta Bóg w Księdze Hioba - Powiedz, jeżeli znasz mądrość. Czy dotarłeś do źródeł morza? Czy doszedłeś do dna Otchłani? Naprawdę chcesz złamać me prawa? Wykażesz Mi zło? Jesteś czysty?". Kim jesteśmy, by wydawać sądy o życiu innych ludzi? Oceniać czyjeś intencje? Osądzać serca? Diagnozować przyczyny cudzego nieszczęścia? Bóg, który zna naszą ograniczoną percepcję, chce nas uwolnić od konieczności oceniania i wydawania wyroków. Dlaczego nie pozwalamy sobie na komfort takiej wolności?

Jezu cichy i pokornego serca. Uczyń serca nasze według Serca Twego. Nieoceniającego.