Byłem na spotkaniu z Nickiem Vujiciciem. Prawie 40 tysięcy ludzi na wrocławskim Stadionie Miejskim słuchało, jak mężczyzna bez rąk i nóg zawojował świat. Wielu oddało życie Jezusowi. Mocne i inspirujące przeżycie.

Na drugi dzień uczestniczyłem w czymś z jednej strony podobnym, a jednocześnie zupełnie różnym. Doświadczenie okazało się dla mnie o wiele mocniejsze.

Bo nie było już 40 tysięcy ludzi, tylko kilkanaście osób w niewielkim pokoju w bloku, a nie na ogromnej arenie z Euro 2012. Zamiast wielkiej sceny, a na niej profesjonalnych muzyków z instrumentami - szpitalne łóżko, a obok niego na stoliczku rozstawiony keyboard. Brak kamer, żadnych transmisji.

O przyjeździe Nicka wiedział nie tylko cały Wrocław, ale cała Polska. O bierzmowaniu 13-letniego Maksymiliana, chorego na glejaka mózgu, prawdopodobnie nie mieli pojęcia nawet sąsiedzi. Cechy wspólne tych dwóch rzeczywistości? Piękna pogoda i widoczne działanie Ducha Świętego.

W tym porównaniu zupełnie nie chodzi o krytykę jednego, czy drugiego wydarzenia. Wręcz przeciwnie. Oba miały swój zamierzony i zaplanowany po części klimat oraz charakter (trudno byłoby np. zorganizować takie bierzmowanie na stadionie, bo i po co).

Weź udział w jednym z czuwań w Wigilię Zesłania Ducha Świętego. Jest z czego wybierać.

Maksymilian przeskoczył swój wyrok śmierci, który wydała na niego choroba i medycyna. Według lekarzy miał nie dożyć grudnia 2018. On nie tylko przeżył tę datę, ale nic sobie z niej nie robiąc, funkcjonuje zgodnie ze swoim imieniem - na Maksa. Dlatego nie miał zamiaru po prostu leżeć w łóżku, załamać się i jedynie gapić się w ściany swojego pokoju. Postanowił zrobić coś szalonego i Bożego. Zaprosił do domu biskupa, by ten udzielił mu mocą Kościoła i samego Jezusa upragnionego, wyczekanego bierzmowania.

13-latek i cała jego rodzina przyzwyczaili się do niepewności jutra. Walczą o to, co jest najcenniejsze - o życie wieczne.

Pomyślałem sobie, że losy znanego na całym świecie Nicka i nieznanego dotąd szerszemu gronu Maksa nie mogą być tylko mocnym efektem motywacyjnym, jedynie jakąś kuracją wstrząsową w stylu: "Zobacz, jak on ma źle i doceń w końcu swoje". Dla mnie to głośne i wyraźne wezwanie do działania. Jak u Apostołów w Wieczerniku. Przyjmujesz Ducha? Świetnie, masz tu od Niego potrzebne narzędzia, a teraz działaj. 

Ten niewielki odstęp czasowy dwóch CUDownych spotkań z Nickiem i Maksymilianem uświadomił mi po raz kolejny, że "Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha" (J 3, 8). 

W najbardziej niepozornym miejscu, dalekim do fajerwerków może przyjść do twojego serca Duch Święty, jeśli tego rzeczywiście zapragniesz. Może na trybunie stadionu, może w łóżku, w którym znosisz cierpienie, a może w... pracy, trzymając aparat i dyktafon jako świadek pewnych wydarzeń.

GOSC.PL DODANE 03.06.2019 AKTUALIZACJA 04.06.2019

13-letni Maksymilian chory na glejaka przyjął w domu sakrament bierzmowania

Niezwykle dojrzały chłopiec z zaawansowanym nowotworem mózgu sam poprosił o sakrament. Jego marzenie się spełniło. Przyjął imię Adam. »

więcej »

GOSC.PL DODANE 02.06.2019 AKTUALIZACJA 03.06.2019

Nick Vujicic we Wrocławiu: chciałbym mieć ręce i nogi, ale najważniejsza jest moja dusza

Nick Vujicic spotkał się z Polakami w ramach festiwalu Odnowienie na Stadionie Miejskim we Wrocławiu. Przyszło ok. 30 tysięcy ludzi. Co powiedział popularny ewangelizator? »

więcej »