Bóg spaceruje po Młocinach

Spoglądam na barwne ikony Kiko. Aż nie chce się wierzyć, że jeszcze 20 lat temu było tu pastwisko, po którym błąkały się bezdomne psy. W centrum świątyni Chrystus Pantokrator z księgą zawierającą kwintesencję Ewangelii: „Miłujcie waszych nieprzyjaciół”. Tuż obok przejmujący dopisek: „Przyjdę niebawem”. Prace nad freskami rozpoczęły się latem ubiegłego roku. Malowidła – nazywane Koroną misteryjną – składają się z 15 ikon o powierzchni 9 mkw. każda. Artysta malował wedle bizantyjskiego kanonu, jednak czerpał garściami nie tylko ze szkoły Rublowa, ale i z Picassa i Matisse’a. Korona misteryjna jest mostem łączącym sztukę Wschodu i Zachodu. Wszystkie zaprojektowane przez Kiko obrazy wykonywali za darmo artyści związani z neokatechumenatem. Włosi, Hiszpanie i Chilijczycy – nierzadko dyplomowani artyści i profesorowie akademii sztuk pięknych. U dołu ikony Bożego Narodzenia czuwa Józef.

– Demon, przedstawiony jako złośliwy starzec, szepcze do ucha Oblubieńcowi Maryi: Zobacz, w co się wplątałeś. Poślubiłeś dziewicę, która właśnie rodzi syna! To absurd – opowiada ks. Alojzij. – Gdy myślę o dziele, jakim jest ten kościół i kompleks seminarium, to jest to dla mnie cud trwający – miraculum in continua. Bo gdy przypomnę sobie tamte pierwsze lata, kiedy trwało poszukiwanie miejsca dla seminarium: wraz z księdzem rektorem obchodziliśmy różne miejsca w Warszawie, gdzie można by położyć stopę i kamień pod przyszłe seminarium. Trwało to dość długo, z oporem, z trudami, aż wreszcie przyszła łaska tego miejsca, od razu zostało zaadaptowane. I dzisiaj dziękuję bardzo Panu Bogu, że mogłem doczekać tej chwili, że ta wspaniała świątynia jest poświęcona. Cała ta architektura, cały program wychowawczy, całe dzieło Redemptoris Mater to jest dzieło w Kościele i dla rozszerzania Kościoła – mówił 3 maja kard. Józef Glemp. Dzień wcześniej na warszawskim Torwarze ponad 10 tys. wiernych – głównie młodzieży – modliło się na międzynarodowym spotkaniu Drogi. Miało ono charakter powołaniowy. W czasie spotkania po katechezie Kiko i homilii abp Nycza aż 400 chłopaków zgłosiło chęć zostania kapłanami. Obok nich stanęło 250 dziewcząt gotowych służyć Bogu w zakonach. To robi wrażenie. W oszklonym wirydarzu seminarium rośnie prawdziwe drzewo oliwne. Takie samo, pod którym pocił się krwią Jezus. Takie samo, które słyszało szepty Jego nocnych spotkań z Ojcem. Dziś słucha zagranych na hiszpańską, izraelską czy gregoriańską nutę psalmów i słów świadectw ludzi, którzy swe połamane życiorysy odczytują przez pryzmat krzyża.