Z reguły słysząc ministrant, wyobrażamy sobie chłopca, ubranego w czerwony strój z białą komżą, oraz czerwonym kołnierzem, krążącym wokół ołtarza, dzwoniącego w odpowiednich momentach Mszy Świętej. Tymczasem obok tych najmłodszych są także i starsi młodzieńcy oraz panowie, są ministrantami, lektorami, kantorami.
Służba ministrancka, to również powołanie przy ołtarzu Chrystusa, nie każdy jest do tej służby wezwany i nie każdy to wezwanie przyjmuje. Przeżywając liturgie sakramentalną, jako ministrant uczy się przeżywać całe swoje życie jako służbę dla Boga i uświęcenie siebie jako chrześcijanina i zawsze, niezależnie od miejsca i środowiska w którym się znajduje jest nie przestaje być ministrantem - człowiekiem bliższym Panu Bogu. W życiu codziennym ministrant powinien postępować według reguł, które zostały nazwane "Zasadami Ministranta". Ministranckie pozdrowienie „Króluj nam Chryste”, to pragnienie i dbałość, by Chrystus królował w jego sercu „Zawsze i wszędzie”.
Zasady Ministranta:
1. Jest Dzieckiem Bożym i stara się czynić dobro, a unikać grzechu
2. Jak Święty Dominik Savio kocha Chrystusa, dlatego jak najczęściej łączy się z Nim poprzez Eucharystię
3. Chlubi się krzyżem Pana naszego Jezusa Chrystusa
4. Naśladuje Chrystusa, który stał się dla nas posłuszny aż do śmierci
5. Wypełnia nakazy Chrystusa: "Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali"
6. Służąc Bogu przyczynia się do tego, aby liturgia była piękna
7. Podczas służby przy ołtarzu zachowuje postawę modlitwy i skupienia
8. Kocha Matkę Bożą i z Jej pomocą głosi Królestwo Boże
9. Mając czyste serce promieniuje Bożą radością i jest przykładem dla swoich kolegów
10. Z miłości ku Bogu i ku bliźnim stara się unikać alkoholu i tytoniu
Poza zasadami, wg których powinien się stosować w całym swoim życiu, ministrant – i nie tylko, również cała służba liturgiczna – odmawia przed i po Mszy Św. modlitwę.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).