Najnowszy numer kwartalnika „Pastores”

Najnowszy numer kwartalnika formacyjnego dla księży poświęcony został m.in. przyczynom, okolicznościom i konsekwencjom porzucania kapłaństwa, znaczeniu celibatu oraz rozumienia świata uczuć i przeżyć kobiety, sposobom pokonywania trudności i kryzysów, a także statystykom odejść i kwestiom proceduralnym związanym z przeniesieniem diakonów i prezbiterów do stanu świeckiego oraz z dyspensą od obowiązków wypływających ze święceń.

„Czy kapłaństwo to moja własność?” – pyta w pierwszym artykule ks. Andrzej Czaja, podkreślając wielkość daru powołania kapłańskiego i posłania przez Kościół oraz potrzebę ciągłego „poddawania swoich projektów Chrystusowej wizji”. W „nieprzezwyciężonym kryzysie tożsamości” widzi on powody odejść lub „mizernego trwania” w kapłaństwie. Z kolei psycholog Agata Rusak sugeruje, że ksiądz, który chce mieć odpowiedzialne relacje z kobietami, powinien zdawać sobie sprawę z odmienności ich świata przeżyć, potrzeb i pragnień czy interpretowania oznak akceptacji lub przyjaźni. Gry, manipulacje, emocjonalne uzależnienie czy nawet duchowy mobbing mogą – zdaniem autorki – doprowadzić tak w życiu księdza, jak i kobiety, do dramatycznych następstw. W tym kontekście ważne jest przypomnienie nauczania Kościoła w kwestii celibatu osób duchownych, co czyni w swoim artykule prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa, kard. Cláudio Hummes. Stwierdza on, że „Bóg nie wzywa nikogo do nieszczęścia, ale do szczęścia. A szczęście zawsze idzie w parze z wiernością”.

Temat pielęgnowania czasu skupienia w życiu duszpasterzy, w tym codziennej adoracji i pogłębionych rekolekcji, podejmuje w osobnym artykule ks. Jakub Szcześniak. Przypomina on o prawie księży do tzw. roku szabatowego – tego rodzaju „odejścia” owocują nabraniem „nowych mocy duchowych i apostolskich”.

O odpowiedzialności biskupów przypomina w tym numerze „Pastores” również o. Waldemar Barszcz TOR z Watykanu, zaznaczając, że „na sumienie przełożonych spada też duża część odpowiedzialności za odejścia duchownych”. „Każde odejście księdza – stwierdza autor – to strata cennych dóbr Kościoła powszechnego, lokalnego i samego kapłana, dlatego też, zachowując w jednakowym stopniu sprawiedliwość i miłość, trzeba robić wszystko, gdy jeszcze jest to możliwe, aby dobra te odzyskiwać”. Cały artykuł o. Barszcza wart jest dokładnej lektury, zawiera bowiem, prócz kwestii proceduralnych związanych z udzieleniem dyspensy, niepublikowane do tej pory, najnowsze statystyki odejść ze stanu duchownego oraz wykaz ich głównych przyczyn.

W zimowym numerze pisma opublikowano także zapis dyskusji panelowej z udziałem: abp. Kazimierza Nycza, o. Józefa Augustyna SJ, ks. Artura Radackiego MIC, ks. Mirosława Cholewy i Marcina Przeciszewskiego. Zwrócono m.in. uwagę na: kwestię prawego sumienia oraz na trudności z podejmowaniem ostatecznych decyzji życiowych (abp Nycz); dojrzałe rozumienie wierności podjętym zobowiązaniom oraz potrzebę wspólnotowego rachunku sumienia (o. Augustyn); „przeciążające warunki posługi” (ks. Radacki); konieczność właściwego doboru kadry seminaryjnej oraz potrzebę wiązania odejść z kapłaństwa ze źle przeżytym kryzysem (ks. Cholewa).