Archanioły pojawiły się nad Lublinem

Dokładnie 600 lat temu, 10 sierpnia 1418 r., ukończono freski we wnętrzu kaplicy Trójcy Świętej. W związku z tą rocznicą w przestrzeni Lublina objawiły się 2 archanioły - nad Starym Miastem i nad deptakiem. Swoją obecnością przypominają o historii malowideł. Projekt zrealizował Jarosław Koziara przy współpracy z Aldoną Popek. Producentem jest Rafał Koziński. Na razie są dwa archanioły, nie wiadomo, kiedy pojawi się trzeci. Jeżeli się pojawi, to prawdopodobnie okolicach zamku.

Mówi się coraz głośniej, że anioły z kaplicy Trójcy Świętej mogą stać się symbolem Lublina, bo - jak niektórzy twierdzą - koziołek się nie przyjął. Anioły z fresków w kaplicy Trójcy Świętej już znajdują się na wielu rekwizytach dostępnych w sklepiku na zamku. Przemawiać za nimi mogą dziedzictwo i historia miasta oraz atrakcyjność i oryginalność.

Malowidła ufundowano w okresie niezwykłego rozwoju miasta. W tym miejscu podpisano w 1386 r. umowę ślubną między królową Jadwigą a Władysławem Jagiełłą. Budowla pełniła przez lata rolę kaplicy królewskiej. Wiadomo, że na zamku w Lublinie przebywał również Jan Długosz, który był nauczycielem synów Kazimierza Jagiellończyka. W tej kaplicy wreszcie odprawiono nabożeństwo dziękczynne za podpisanie Unii Lubelskiej w 1569 r. Wraz z dekretem Piusa VII z 1818 r., zmniejszającym uposażenie duchownych opiekujących się kaplicą, rozpoczął się schyłek jej świetności. Świątynia, stanowiąca część zabudowań zamku, bywała w niektórych okresach nawet kaplicą więzienną. Na początku XIX w. kaplica zamkowa stała się więzieniem, a bezcenne malowidła zostały zatynkowane. W 1899 r. odkrycia fresków dokonał lubelski malarz Józef Smoliński. W latach 1939-1954 doszło do znacznego uszkodzenia malowideł. Do jeszcze gorszego ich stanu doprowadziła konserwacja zakończona w 1959 roku. Dopiero w latach 70. ubiegłego wieku rozpoczęto długoletnie prace, które przyniosły oczekiwane efekty. Dziś kaplica jest otwarta dla zwiedzających.

Kościół Trójcy Świętej, nazywany kaplicą Trójcy Świętej, jest jednym z najcenniejszych zabytków sztuki średniowiecznej w Polsce i w Europie. Jest to miejsce, w którym spotkała się i współistnieje kultura Wschodu i Zachodu. To właśnie w Lublinie można podziwiać bezcenne bizantyńsko-ruskie malowidła.

W XV w. z fundacji króla Jagiełły malarze ruscy, z mistrzem Andrzejem na czele, pokryli wnętrze kościoła freskami w technice i stylu wschodnim. Najwcześniejsze wzmianki o tej świątyni pochodzą z 1326 roku. Zachowany na łuku tęczowym napis fundacyjny informuje o dacie zakończenia prac. Jest to 10 sierpnia 1418 r. Wymienia też imię głównego mistrza - Andrzeja.

Motyw Trójcy Świętej, główny i centralny temat malarski, został przedstawiony na malowidłach w formie starotestamentowej sceny gościny u Abrahama.

Na sklepieniu kaplicy można odnaleźć wielu aniołów. Są to najpierw archaniołowie Rafał, Michał, Gabriel. Otaczają oni ze wszystkich stron Chrystusa. Pełnią niejako zadanie strażników świata i miasta oraz wykonują wolę Kyriosa - Chrystusa Króla Wszechświata. Pozostali aniołowie występują na malowidłach w całości lub tylko w charakterze półpostaci. Oni również pełnią rolę posłańców Chrystusa. Aniołowie są obecni ponadto na wielu innych malowidłach przedstawiających rozmaite sceny biblijne.