Lectio divina i rytm świętych

Klaudia Cwołek: Jak zrodził się pomysł Księdza książki, która jest połączeniem leksykonu o świadkach wiary z metodą lectio divina?

Ks. prof. dr hab. Jan Kochel: Jest to już drugie wydanie tej pozycji. Pierwsze z 2012 roku bardzo szybko się rozeszło, nawet był dodruk. Skłoniło mnie to do przygotowania drugiego wydania, zwłaszcza że było dużo pytań i próśb o wznowienie. Nowe wydanie jest poszerzone o około 40 procent. Moją ideą przewodnią były słowa św. Grzegorza Wielkiego z przełomu VI i VII wieku, że życie dobrych to żywa lektura. To zdanie wskazuje, że przez pryzmat świętych warto popatrzeć na Pismo Święte. I to jest klucz do tej książki. Ukazani są w niej święci czczeni na Śląsku, święci i błogosławieni stąd pochodzący oraz osoby, których procesy beatyfikacyjne już się rozpoczęły lub które zmarły w opinii świętości.

Jest to dość duży krąg, obejmujący prawie 90 postaci. Mówiąc o Śląsku, mam na myśli teren bardzo rozległy, należący do dawnej archidiecezji wrocławskiej, aż po Cieszyn. W książce chodziło mi o to, żeby pokazać, że mamy tu świętych i takich świadków wiary, których warto dostrzec i pokazać szerzej. Przy czym nie jest to klasyczna hagiografia, ale odczytanie życia tych ludzi w świetle słowa Bożego, w rytmie lectio divina, na którą składają się czytanie, rozważanie, modlitwa i życie tym Słowem. Chodzi o to, żeby pokazać, że każdy święty zrealizował w swoim życiu jakiś fragment Ewangelii w sposób doskonały oraz że życie świętych jest najlepszym komentarzem do Ewangelii.

Lekturę tej książki rozpoczęłam od końcowych stron, sięgając do postaci ks. Franciszka Blachnickiego, którego 30. rocznica śmierci właśnie się zbliża. Byłam ciekawa, które słowa z Ewangelii są mu „przypisane”.

W przypadku ks. Blachnickiego, twórcy Ruchu Światło–Życie, są to wersety z Ewangelii wg św. Mateusza (11,11-15), na które wskazał Jan Paweł II, kiedy posłał kondolencje z okazji jego śmierci, podkreślając, że był „gwałtownikiem królestwa Bożego”. Niektórzy święci mają już na stałe dobrane teksty liturgiczne, i tego się trzymałem. Przy innych osobach, gdzie ich nie było, sam szukałem odpowiedniego fragmentu, który jest odzwierciedleniem ich życia.

Cały wywiad w Gościu Gliwickim i Katowickim na 5 lutego i w e-wydaniu.