Diakoni spotkali się w Rzymie

Okazją była 50-ta rocznica powstania Międzynarodowego Centrum Diakonatu (Internationales Diakonatszentrum – IDZ), a jego hasłem"Diakonat - przeszłość, teraźniejszość, przyszłość". IDZ jest organizacją diakonacką, która promuje teologię diakonatu oraz towarzyszy w różnych zakątkach świata inicjatywom i środowiskom przywracającym diakonijny charakter aktywności w Kościele.

Diakon, jako budowniczy mostów

Przedstawione prezentacje i prelekcje z okazji Jubileuszu ukazały z jednej strony panoramę rozwoju diakonatu, a z drugiej strony zaangażowanie misyjne diakonów w świecie. W wystąpieniach wciąż powracał obraz diakona, jako budowniczego mostów między ołtarzem a codziennością. Siłą posługi diakonów jest właśnie fakt, że diakoni są głęboko zakorzenieni w codziennym życiu wiernych. Z tej codzienności diakoni budują mosty ku wierze i ku życiu sakramentami. Posiadają doświadczenie życiowe jako mężowie, ojcowie i dziadkowie. Ponieważ zdecydowana większość pracuje w świeckich zawodach, w swą posługę włączają własne doświadczenia zawodowe i wielorakie jego perspektywy. W skrócie przenoszą „świat” w życie Kościoła.

Wyróżnione projekty diakonackie

W ramach jubileuszowych obchodów zostały nagrodzone cztery wybrane projekty prowadzone przez diakonów a realizowane na Kubie, w Hiszpanii, Indiach i na Węgrzech. Protektor i opiekun IDZ, bp Gebhard Fürst, biskup diecezji Rottenburg-Stuttgart wręczył w czwartek, 22 października nagrody "Pro Diakonia". Nagroda przyznawana jest co trzy lata.

Pierwszą z nagród przyznano grupie węgierskich diakonów. Diakoni wraz żonami w swojej pracy na rzecz przygotowania do małżeństwa i wspierania małżeństwa byli w stanie wywołać efekt „kuli śnieżnej”. W ten sposób wnieśli znaczący wkład w duszpasterstwo małżeństw na Węgrzech. Przygotowane do małżeństwa pary umiejętnie łączą teologię życia małżeńskiego z jego praktyką, co w efekcie sprawia, iż odsetek rozwodów wśród tych związków wynosi jedynie 4%!

Pozostałe zwycięskie projekty zmaterializowały się w obszarze pracy zdrowotnej w dzielnicach biedy, na rzecz Romów oraz na rzecz osób wykluczonych społecznie.

Wysoka ocena diakonów przez papieża Franciszka

Papież Franciszek powitał biorących udział w Jubileuszu na audiencji generalnej 21 października: "W sposób szczególny pozdrawiam uczestników spotkania Międzynarodowego Centrum Diakonatu. Niech Bóg Was błogosławi!"

Początkowo pragnieniem organizatorów było również spotkanie diakonów, ich żony i osób zaangażowanych na rzecz diakonatu z papieżem Franciszkiem na oddzielnej audiencji. Nie udało się jednak zrealizować tego przedsięwzięcia z powodu trwającego w tym samym okresie Synodu Biskupów na temat powołania i misji rodziny w Kościele i świecie współczesnym. „Obecnie muszę swoją uwagę zwrócić na proces obrad synodalnych" - napisał do uczestników pap. Franciszek.

Uczestnicy Kongresu pozostali jednak pod wrażeniem apelu Papieża, który zachęcał aby Kościół szedł na peryferie życia. To diakoni - ze względu na sobie właściwy charakter posługi - są szczególnie zobowiązani do podjęcia tego wezwania. Mając na uwadze Jubileusz pap. Franciszek - za Pawłem VI – podkreślił, że „Sobór [Watykański II] działając pod opatrznościowym natchnieniem Ducha Świętego postanowił odnowić sobie właściwy urząd diakona w służbie ludu Bożego. Z tym samym przekonaniem, błagam was – pisał dalej Papież – abyście nie pozwolili osłabnąć swojemu zobowiązaniu do służby wobec Kościoła powszechnego oraz okazywaniu solidarności wobec świata. "

Rosnąca liczba diakonów może być nadzieją dla świata, iż spełni się prośba Papieża.

Historia IDZ

Impulsem do powstania Międzynarodowego Centrum Diakonatu była międzynarodowa konferencja naukowa na temat „Diakon w Kościele i w świecie współczesnym", która odbyła się w 1965 roku w Rzymie. Wówczas około 250 osób - kardynałów, biskupów, teologów, kobiet i mężczyzn z całego świata - wzięło udział w tym wydarzeniu. Od tego czasu IDZ promuje posługę podejmowaną przez diakonów świecie i w Kościele, ukazując sylwetkę diakona i rozwijając teologię diakonatu.

1951 - Hannes Kramer założył we Fryburgu Bryzgowijskim pierwszy ośrodek diakonacki, grupujący małżeństwa, których mężowie pragnęli poświęcić się służbie diakońskiej jako ojcowie rodzin

1952 - Krąg diakonacki publikuje swój pierwszy „dokument roboczy”. Periodyk ten będzie ukazywał się regularnie aż do 1966 roku

1954 - Powstaje kolejny krąg diakonacki w Monachium

1955 - Rozszerzenie kontaktów międzynarodowych

1958 - Wzrasta liczba kręgów diakonackich. Grupy takie są tworzone w różnych krajach (Niemcy, Francja, Austria, Ameryka Łacińska)

1959 - Różne inicjatywy łączą się tworząc zalążek przyszłego centrum z siedzibą we Fryburgu w Kolonii

1962 - Skierowana zostaje do wszystkich biskupów uczestniczących w Soborze Watykańskim II prośba o odnowienie diakonatu stałego

1965 - Rzym: Międzynarodowa Konferencja Naukowa pt. „Diakon w Kościele i w świecie współczesnym"

Sobór Watykański II przywrócił urząd diakona dla mężczyzn jako właściwy i trwały stopień hierarchiczny w Kościele katolickim (por. 29 KK). Pierwszych na świecie diakonów stałych wyświęcono w 1968 roku, trzy lata po powstaniu IDZ, jako owocu modlitwy historycznej konferencji w Rzymie.

Dziś mottem IDZ jest "Pro Diakonia Christi". Jej Prezesem jest profesor teologii ze Stuttgartu, wykładowca akademicki w St. Georgen we Frankfurcie, pastoralista i diakon - Klaus Kießling. Z ramienia Kościoła protektorem Międzynarodowego Centrum Diakonatu jest ordynariusz diecezji Rottenburg-Stuttgart, bp dr Gebhard Fürst.

Obecnie w Kościele katolickim pracuje ponad 45 000 diakonów stałych, a ich liczba wciąż wzrasta na całym świecie. Bilsko 98% diakonów posługuje w Europie i w Ameryce. W Polsce jest ich dopiero szesnastu, a pierwsze święcenia diakona stałego obrządku łacińskiego w polskim Kościele katolickim odbyły się dopiero w 2008 roku.