Na zaproszenie ordynariusza Jełgawy, czyli dawnej Mitawy, 24 października przyjechali do tego miasta (dawnej stolicy Wielkiego Księstwa Kurlandii i Semigalii) przedstawiciele większości męskich i żeńskich instytutów zakonnych pracujących na Łotwie.
Ostatnie wydarzenia kościelne, jak Światowe Spotkanie Rodzin czy Synod Biskupów, odsunęły nieco w cień Rok Życia Konsekrowanego. A obchodzony on jest w różny sposób, także tam, gdzie nie ma szans na zgromadzenie tłumów czy zorganizowanie z rozmachem kampanii promocyjnej. Tak było również na Łotwie.
Na zaproszenie ordynariusza Jełgawy, czyli dawnej Mitawy, 24 października przyjechali do tego miasta (dawnej stolicy Wielkiego Księstwa Kurlandii i Semigalii) przedstawiciele większości męskich i żeńskich instytutów zakonnych pracujących na Łotwie. W sumie zebrało się ok. 30 osób, by wspólnie modlić się i nawzajem poznawać. Jak zauważył gospodarz spotkania, bp Edward Pawłowski, była to bardzo skromna reprezentacja tutejszych wspólnot zakonnych, które przecież nie mogą w całości oddać się świętowaniu, gdy czeka tak wiele dzieł apostolskich. W czasie Mszy modlono się o nowe powołania do życia konsekrowanego, ale też w intencji odnowy duchowej kraju, który 800 lat temu został poświęcony Maryi jako „Terra Mariana”. Następnie dokonano prezentacji poszczególnych wspólnot i instytutów zakonnych. Zwrócono przy tym uwagę, że ich apostolat na Łotwie ma w znacznej mierze charakter cichej „pracy u podstaw”, w której nie ma posług nieważnych, bo każda może być dla ludzi znakiem wzywającym do nawrócenia.
Tornistry trafią do uczniów jednej ze szkół prowadzonych przez misjonarki.
Caritas rozpoczęła zbiórkę na remont Ośrodka dla osób w kryzysie bezdomności w Poznaniu.