Odbyło się spotkanie patriarchów

„Dziękuję Waszej Świątobliwości za zaproszenie do wzięcia udziału w tym spotkaniu” – powiedział gość z Moskwy. Zaznaczył, że obecnie, w pierwszym tygodniu Wielkiego Postu w RKP panuje surowa dyscyplina i on sam odprawia zawsze nabożeństwa rano i wieczorem w różnych parafiach stołecznych, „ale otrzymawszy list od Waszej Świątobliwości, postanowiłem tutaj przyjechać”.

Gospodarz spotkania ze swej strony wykazał zrozumienie dla żalu, jaki wierni Moskwy odczuwają z powodu wyjazdu swego biskupa, wyrażając jednocześnie nadzieję, że zbliżające się posiedzenie głów Kościołów prawosławnych przyczyni się do jedności ogólnokościelnej.

W związku z rozpoczęciem prawosławnego Wielkiego Postu i zgodnie z wielowiekowym zwyczajem prawosławnym obaj hierarchowie zwrócili się do siebie nawzajem z prośbą o przebaczenie ich win i o modlitwę za siebie.

W spotkaniu obu patriarchów uczestniczyły osoby im towarzyszące m.in. przewodniczący Wydziału Zewnętrznych Kontaktów Kościelnych Patriarchatu Moskiewskiego metropolita Hilarion i metropolita Pergamonu Jan – współprzewodniczący Międzynarodowej Komisji ds. Dialogu Teologicznego między Kościołem Katolickim i Prawosławnym.

Zwierzchników i przedstawicieli lokalnych Kościołów prawosławnych zaprosił do Stambułu honorowy zwierzchnik świata prawosławnego, patriarcha Konstantynopola Bartłomiej w celu omówienia szeregu ważnych bieżących problemów tego wyznania. Najważniejszym z nich jest sprawa przeprowadzenia w przyszłym roku Soboru Wszechprawosławnego, do którego przygotowania trwają – z krótszymi lub dłuższymi przerwami – od 1961 roku.

W ciągu dziesięcioleci zmieniał się stosunek i stopień zainteresowania poszczególnych Kościołów lokalnych dla tego wydarzenia i dziś większość z nich nie dąży do rychłego zwołania takiego Soboru, choć formalnie też nie sprzeciwiają się temu. Głównym inicjatorem całego przedsięwzięcia jest od początku Patriarchat Konstantynopola, którego kolejni zwierzchnicy (począwszy od Atenagorasa [†1972]) przewodniczyli – za pośrednictwem mianowanych przez siebie delegatów – przygotowaniom do niego.

Warto jeszcze dodać, że dla podkreślenia szczególnego charakteru przyszłego Soboru i odróżnienia go od podobnych wydarzeń z I tysiąclecia, gdy uczestniczyli w nich biskupi ze Wschodu i Zachodu, ma to być Wielki i Święty Sobór Wszechprawosławny Kościoła Wschodniego.