Odkupiciel, który jest Miłością, zapala w nas światło wiary. Pierwsze refleksje po lekturze encykliki Lumen fidei.
O sytuacji wiary dziś z ks. Dariuszem Kowalczykiem, jezuitą, rozmawia ks. Tomasz Jaklewicz
Powinno być tak, że mówimy: przyjdź do nas. Nie: idź sobie czegoś poszukaj. To kwestia odpowiedzialności za człowieka zrodzonego do wiary.
Każdy chrześcijanin powinien być wobec świata znakiem Boga żywego i życia Jezusa Chrystusa - uczy Sobór Watykański II. To, jak żyjemy, jest największym świadectwem, wyznaniem wiary głośniejszym niż słowa.
„Szczere przywiązanie do Kościoła nie może służyć do sankcjonowania naszych uprzedzeń ani podnoszenia naszych stronniczych sądów do rangi absolutu powszechnej wiary”.
Były prefekt Kongregacji Nauki Wiary odniósł się do stanu Kościoła w Niemczech i procesu tzw. „drogi synodalnej”.
Gdyby ludzie lepiej oceniali, co to znaczy nawrócić się do żywej wiary i do Kościoła… (Thomas Merton).
Nowa ewangelizacja w naszej epoce postmodernizmu potrzebuje nauczycieli wiary oraz głosicieli i świadków Ewangelii odpowiednio przygotowanych. Przypomniał o tym Benedykt XVI, spotykając się w bazylice watykańskiej ze studentami rzymskich uczelni papieskich.
Wczorajsze orszaki były okazją do dania świadectwa swej wiary. Życie pokazuje, że pójście za Jezusem nie jest łatwe, ale pomaga w najtrudniejszych momentach.
Poszczególne prawdy wiary oświetlają się nawzajem i w ich całościowym i jednolitym oglądzie jawi się harmonia zbawczego planu Boga i centralnego miejsca Tajemnicy Chrystusa.
Imię Barnaba, oznaczające "Syn Pocieszenia", jest przydomkiem żydowskiego lewity rodem z Cypru.