Tam, gdzie śpiew i taniec są modlitwą

Misje to nie tylko geograficzna podróż w nieznane, ale przede wszystkim głęboka droga duchowa. Świadectwo ks. Marka Pogorzelskiego SVD przypomina, że Kościół żyje i pulsuje różnorodnością, a serce misjonarza bije tam, gdzie człowiek spotyka się z człowiekiem – ponad językiem, kulturą i granicami.

Z seminarium do serca Afryki

Ks. Marek Pogorzelski SVD od roku posługuje w Seminarium Duchownym Werbistów w Pieniężnie. Wcześniej przez dwa lata pracował w Warszawie, a aż 18 lat spędził jako misjonarz w Togo i Beninie. „Dla mnie misja konkretnie to właśnie ta pierwsza ewangelizacja, pierwszy kontakt z ludźmi, którym głoszony jest Chrystus i Jego Ewangelia” - wskazał.

Żywiołowość wiary – liturgia, której się nie zapomina

Zachwycające doświadczenie Kościoła afrykańskiego mocno zapadło mu w pamięci – zwłaszcza jego żywiołowość i radość z wiary. „Pierwszy raz to było 23 lata temu, kiedy poleciałem do Togo... nigdy nie zapomnę naszej pierwszej Mszy. [...] Liturgia trwała około 3 godzin – i pomimo tropikalnego upału miałem uczucie, żeby to się nie kończyło” - wspomniał misjonarz.

Liturgia w Togo to pełne zaangażowanie wiernych – śpiew, taniec i wspólna modlitwa tworzą wyjątkową atmosferę.

Misje to nie tylko Ewangelia – to też rozwój i pomoc

Choć głównym celem misji jest głoszenie Chrystusa, Ewangelii ks. Pogorzelski SVD podkreśla także socjalny, społeczny wymiar posługi: „Sama pomoc jest różnorodna – to nie tylko głoszenie Ewangelii, ale też pomoc socjalna, pomoc w rozwoju społeczności, niezależnie od wyznania”.

Dzięki wsparciu dobrodziejów, misjonarze mogą wspierać rozwój lokalnych społeczności – i właśnie owoce tej pracy są dla niego potwierdzeniem sensu misji: „Rozwój, który jest zauważalny, pokazuje też ważność i konieczność naszej obecności”.

Rzym – jubileusz spotkania i tożsamości

W 2025 roku przypadają dwa ważne jubileusze: Rok Jubileuszowy i 150-lecie Zgromadzenia Słowa Bożego (Werbiści). Dla ks. Marka Pogorzelskiego SVD obecność w Rzymie to wyjątkowe doświadczenie duchowe i osobiste spełnienie: „Dla nas werbistów jest to podwójny jubileusz. [...] Cieszę się, że mogę tutaj być”. Ta radość wynika także z faktu, że po zakończonym spotkaniu jubileuszowym misjonarzy będzie mógł, za kilka dni, wziąć udział w Jubileuszu życia konsekrowanego.