Dachau: Otwarto wystawę o kard. Kozłowieckim

Jej tytuł brzmi: „W poszukiwaniu pojednania. Z otwartymi dłońmi. Kardynał Adam Kozłowiecki SJ”. Polski jezuita został aresztowany w 1939 r. przez gestapo w Krakowie i następnie osadzony w niemieckich obozach koncentracyjnych w Oświęcimiu i Dachau, gdzie spędził pięć lat.

Uroczystość otwarcia z udziałem ponad 100 osób poprzedziło nabożeństwo ekumeniczne pod przewodnictwem katolickiego duszpasterza przy Miejscu Pamięci obozu koncentracyjnego Dachau Ludwiga Schmidingera oraz ewangelickiego proboszcza znajdującego się tam Ewangelickiego Kościoła Pojednania pastora Björna Mensinga.

Podczas modlitw przypomniano o milionach Polaków i więźniach innych narodowości zamordowanych przez Niemców. Przywołano pamięć o pierwszym więźniu obozu Zygmuncie Kleinie z Sanoka aresztowanego w 1938 r w Wiedniu, który zginął w listopadzie tego samego roku. Prof. Piotr Małoszewski, przewodniczący Centralnej Rady Polskich Katolików Świeckich w Niemczech wspomniał pierwszego polskiego kapłana zamordowanego w Dachau, ks. Mieczysława Makowskiego z Dzierzbi, proboszcza parafii Turośl, aresztowanego w marcu 1940 roku i zamordowanego 19. kwietnia 1940 r. Ponadto przywołano osobę ewangelickiego kapłana, pastora Leona Maya z Tomaszowa Mazowieckiego, który zginął w Dachau 19 grudnia 1940 r.

Otwierając wystawę Schmidinger podkreślił, że kard. Kozłowiecki „mimo cierpień jakich doznał zawsze kierował się miłością bliźniego także w stosunku do swoich prześladowców”. Życie i działalność Apostoła Afryki przedstawił ks. Stanisław Cieślak, jezuita z Krakowa. Przypomniano także m. in., że przez obóz w Dachau przeszło 2 tys. polskich księży, z których 900 zamordowano.

Po wojnie kard. Kozłowiecki wielokrotnie odwiedzał Monachium i Dachau. Uczestniczył m.in. w Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w 1960 r., w ramach którego poświęcono kaplicę Śmiertelnego Lęku Chrystusa. Kardynał do końca życia był rzecznikiem pojednania polsko-niemieckiego.

W nabożeństwie i uroczystości otwarcia wystawy wzięli udział m. in. biskup pomocniczy archidiecezji Monachium Bernhard Haßlberger, burmistrz Dachau Ptere Bürgel, Elżbieta Sobótka, konsul generalna RP w Monachium, ks. Stanisław Pławecki, proboszcz PMK w Monachium i dziekan dekanatu bawarskiego, delegacja województwa podkarpackiego z jego wicemarszałkiem Anną Kowalską, szef rzeszowskiego oddziału IPN Krzysztof Kaczmarski, przedstawiciele władz powiatu Kolbuszowa i wójt Majdanu Królewieckiego, gdzie urodził się kard. Kozłowiecki. Byli przedstawiciele byłych więźniów i ich rodzin.

Ekspozycja przedstawia osobę kard. Kozłowieckiego, jego działalność duszpasterską, społeczną i polityczną. Przygotowali ją historycy z rzeszowskiego oddziału IPN we współpracy z Fundacją im. ks. kard. Adama Kozłowieckiego „Serce bez granic”, której przewodniczy bp Edward Frankowski z Sandomierza, Urzędu Marszałkowskiego w Rzeszowie oraz powiatu kolbuszowskiego.

Adam Kozłowiecki urodził się 1 kwietnia 1911 r. w Hucie Komorowskiej. W 1929 r. wstąpił do zakonu jezuitów, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie w 1937 r. Na początku wojny został aresztowany przez gestapo, uwięziony a następnie przebywał w obozach koncentracyjnych w Oświęcimiu i Dachau. Po wyzwoleniu z obozu przebywał w Rzymie a następnie udał się na misje do Północnej Rodezji (Zambia).

Pracując ofiarnie na rzecz ewangelizacji, tworzył równocześnie podwaliny administracyjne wielu zambijskich misji. Przyjął święcenia biskupie w 1955 r., a w 1959 r. został mianowany na arcybiskupa metropolitę Lusaki. W 1988 r. Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej. Zmarł 28 września 2007 r. w Lusace w Zambii.