Papież: Potrzeba kobiet zakochanych w Ewangelii

W przesłaniu skierowanym do zakonnic z klasztoru Tor de’ Specchi, w sercu Rzymu, z okazji sześćsetlecia oblacji założycielki św. Franciszki Rzymianki, Leon XIV zachęcił, aby nadal były „szkołą czynnej miłości, źródłem duchowości i ideałem ofiarowania siebie Chrystusowi i Kościołowi”. Społeczeństwu potrzeba kobiet zakochanych w Ewangelii – wskazał.

Papież Leon XIV skierował przesłanie do Sióstr Oblatek św. Franciszki Rzymianki z Tor de’ Specchi w Rzymie z okazji sześćsetlecia oblacji świętej.

Wskazał, że obecność siósr jako „otwartego” klasztoru w sercu Wiecznego Miasta winna być kontynuacją świętości Matki Założycielki, która podjęła się „rodzenia Chrystusa w świecie” poprzez swoje świadectwo wiary, była posłuszna „prowadzeniu Aniołów” i zaangażowała się „dla jedności Kościoła” modlitwą i działaniem.

Szkoła czynnej miłości i źródło duchowości

15 sierpnia 1425 roku, w uroczystość Wniebowzięcia, św. Franciszka Rzymianka po życiu przeżytym jako wzorowa żona i matka, wraz z pierwszymi dziewięcioma towarzyszkami, złożyła uroczystą oblację, poświęcając się Bogu w pokornej służbie wszystkim dotkniętym biedami ludzkimi i duchowymi swojego czasu – przypomniał Ojciec Święty.

Była to mała grupa kobiet z najbogatszych i najbardziej wpływowych rodzin nowej arystokracji miejskiej, które – pozostając w swoich domach – zobowiązały się poprzez oblację do życia bardziej doskonałego: w częstym korzystaniu z sakramentów, w pokucie i dziełach miłosierdzia. W ciągu tych sześciu wieków – kontynuuje Leon XIV – rodzina zakonna założona w 1433 roku, inspirowana Regułą „wielkiego ojca monastycyzmu zachodniego, św. Benedykta”, stała się „szkołą czynnej miłości, źródłem duchowości i ideałem ofiarowania siebie Chrystusowi i Kościołowi”.

Potrzeba kobiet „zakochanych w Ewangelii”

Św. Franciszka Rzymianka jest patronką Rzymu, obok apostołów Piotra i Pawła oraz św. Filipa Nereusza. Nasze społeczeństwo – wskazał Leon XIV – potrzebuje kobiet takich jak ona, „zakochanych w Ewangelii”, i  „rozpalonych gorliwością Bożą, pragnących służyć Najwyższemu w duchu pokory i – na ile pozwala ich słabość – naśladować życie apostolskie, by zyskać siebie dla Chrystusa i żyć we wspólnocie i miłości”.

Św. Jan Paweł II i radykalizm ewangeliczny

Papież Leon XIV przypomniał także św. Jana Pawła II, który w liście do Oblatek w 1984 roku wezwał je, aby „dokonywały wyborów głębokiego radykalizmu ewangelicznego, naznaczonego surową dyscypliną, radosnym wyrzeczeniem i hojną ofiarą”. Następnie podkreślił trzy aspekty świętości Matki Założycielki: gorliwość, z jaką św. Franciszka Rzymianka zaangażowała się w „rodzenie Chrystusa w świecie i czynienie Jego obecności mocną i realną poprzez swoje świadectwo wiary i świętości”; posłuszeństwo „prowadzeniu Aniołów”, rozwijane przez modlitwę i medytację Słowa Bożego; zaangażowanie dla jedności Kościoła, któremu oddała się modlitwą i działaniem.

Klasztor jako „lampa dla historii”

Klasztor Tor de’ Specchi, u stóp Kapitolu, między bazyliką Santa Maria in Aracoeli a ruinami Teatru Marcella, „otwarty” zgodnie z wolą Założycielki, jest – podkreśla Leon XIV – „lampą dla historii i drogi pewnego ludu”. Przez wieki liczni czciciele Świętej przybywali do tego miejsca „tak wzniosłego, bogatego w sztukę i duchowość, aby zaczerpnąć pokoju wewnętrznego i posmakować miłości Bożej”.

Modlitwa Założycielki: „Poprowadziłeś mnie swoją wolą”

Na zakończenie Papież Leon XIV życzy, aby dla Oblatek św. Franciszki Rzymianki modlitwa Matki Założycielki była „programem i proroctwem”:

„Ująłeś moją prawą rękę, poprowadziłeś mnie swoją wolą i przyjąłeś do chwały”.

Niech zakonnice czują się „złączone z Kościołem, który patrzy na Was z wyjątkową miłością”, powierzając je opiece duchowej kardynała Fortunata Frezzy, „powołanego, by Wam towarzyszyć i wspierać Was na tym odcinku drogi, abyście wspólnie mogły patrzeć w przyszłość z nadzieją i posłuszeństwem”.

Początki Oblatek

Formuła oblacji została wypowiedziana w bazylice Santa Maria Nova, obsługiwanej przez mnichów oliwetanów. Od początku grupa była zakorzeniona w wartościach duchowości benedyktyńskiej, choć przez kilka lat oblatki nadal mieszkały w swoich rodzinach. Dopiero w 1433 roku zakupiono dom na zachodnim zboczu Kapitolu, gdzie zaczęły prowadzić życie wspólnotowe. Franciszka dołączyła do nich po śmierci męża, w 1436 roku, i przejęła kierownictwo wspólnoty, troszcząc się jak matka o wszystkie potrzeby materialne i duchowe swoich córek. W Tor de’ Specchi pozostała cztery lata. Wycieńczona czuwaniami, postami i nieustannymi umartwieniami, zmarła spokojnie wieczorem 9 marca w pałacu Ponziani, odmawiając Oficjum ku czci Najświętszej Maryi Panny, do której kultu zawsze była gorąco przywiązana.