AI o prześladowaniach chrześcijan i molestowaniu dzieci

400-stronicowy dokument podkreśla, że w co najmniej 89 krajach organiczna jest wolność słowa, przynajmniej w 48 krajach są więźniowie sumienia, w co najmniej 98 stosowane są tortury lub inne formy złego traktowania, a przynajmniej w 54 dochodzi do niesłusznego więzienia ludzi.

W rozdziale poświęconym Chinom dużo miejsca zajmuje kwestia wolności religijnej. – Władze wymagały rejestrowania wszystkich grup religijnych i kontrolowały wyznaczanie ich personelu. Członkowie niezarejestrowanych lub zdelegalizowanych grup religijnych narażeni byli na nękanie i prześladowanie, przetrzymywanie oraz uwięzienie. Część z tych grup została nazwana przez władze „organizacjami kultu heretyckiego”. Kościołom i świątyniom zbudowanym przez nieuznawane grupy religijne groziło zniszczenie. Ponad 40 katolickich biskupów niezarejestrowanych Kościołów jest przetrzymywanych w aresztach domowych, w ukryciu lub brak jest wiadomości na temat ich losu – czytamy w raporcie.

Podkreśla on również, że w grudniu ponad stu studentów seminarium katolickiego w prowincji Hebei protestowało przeciwko wyznaczeniu na stanowisko dyrektora szkoły przedstawiciela władz niebędącego katolikiem. Byt to pierwszy tego rodzaju protest od 2000 r. Natomiast w marcu Wysoki Sąd Ludowy Ujgurskiego Regionu Autonomicznego Sinjang, rozpatrując apelację Alimjana Yimita utrzymał w mocy wyrok 15 lat więzienia, jaki otrzymał on za „wyciek tajemnicy państwowej” po tym, jak w kwietniu i maju 2007 roku, w mieście Urumczi odbył dwie rozmowy z amerykańskim chrześcijaninem.

W rozdziale poświęconym nadużyciom ugrupowań zbrojnych w Iraku, pod datą 31 października 2001 r. znajduje się informacja o tym, że „ponad 40 wyznawców zostało zabitych w kościele katolickim w Bagdadzie po ataku, za który wzięło odpowiedzialność Islamskie Państwo Iraku. 100 osób zostało wziętych na zakładników. Po około trzech godzinach, irackie siły bezpieczeństwa przypuściły atak na kościół. Porywacze rzekomo użyli granatów oraz zdetonowali ładunki wybuchowe umieszczone w pasach w celu zabicia zakładników”.

Raport Roczny 2011 sporo miejsca poświęca Stolicy Apostolskiej. Ocenia, że „mimo ratyfikacji Konwencji ONZ o prawach dziecka nadal nie w pełni realizuje [ona] zobowiązania międzynarodowe w zakresie ochrony praw dziecka”. – Stolica Apostolska w maju wysłała swoje wstępne sprawozdania do protokołów fakultatywnych do Konwencji ONZ o prawach dziecka, które miały być rozpatrywane przez Komitet Praw Dziecka. Jednakże do końca roku, Stolica Apostolska nie przedstawiła drugiego okresowego raportu do Konwencji ONZ o prawach dziecka (1997), ani wstępnego raportu do Konwencji ONZ o zapobieganiu tortur (2003) – uzasadnia dokument.

Porusza też – nie podając jednak konkretnych faktów – „kwestie dotyczące rosnących dowodów na powszechne wykorzystywanie seksualne dzieci przez duchownych w ciągu ostatnich dziesięcioleci oraz trwały brak odpowiedniej reakcji ze strony Kościoła katolickiego na te przestępstwa” w różnych krajach. – Brak reakcji na wykorzystywanie seksualne dzieci przez duchownych objawiał się między innymi w nieusuwaniu sprawców z ich stanowisk w trakcie oczekiwania na właściwe śledztwo, braku współpracy z organami sądowymi w celu postawienia sprawców przed wymiarem sprawiedliwości, oraz braku zapewnienia ofiarom zadośćuczynienia – czytamy w raporcie.

Podkreśla on jednocześnie, że „papież odwołał się do przypadków wykorzystywania w czasie wizyty w krajach, w których je odnotowano: Irlandii, na Malcie, w Wielkiej Brytanii i wyraził ubolewanie. Potwierdził, że powinny zostać wprowadzone tylko kary odcinające sprawcom dostęp do młodych ludzi oraz podkreślił, że w celu niedopuszczenia do podobnych przypadków w przyszłości, powinno się poprawić edukację i selekcję kandydatów do kapłaństwa. W marcu, w liście do katolików w Irlandii, papież dodał, że «niesłuszna obawa o reputację Kościoła i unikanie skandali» zaowocowały «zaniechaniem w zastosowaniu sankcji przewidzianych przez kanoniczne prawo karne w celu ochrony godności każdej osoby». Zachęcał biskupów do pełnego wdrożenia norm prawa kanonicznego w odpowiedzi na wykorzystywanie dzieci i «kontynuowania współpracy z władzami świeckimi w zakresie podejmowanych przez nie działań»”.

Raport zauważa, że „zmiany w prawie kanonicznym opublikowane w maju, uznały za przestępstwo pornografię dziecięcą i wykorzystywanie osób niepełnosprawnych umysłowo przewidując za to sankcję w postaci wydalenia lub usunięcia z urzędu”. Jednak „prawo kanoniczne nie zwiera zobowiązania władz kościelnych do zgłaszania władzom świeckim przypadków popełnienia przestępstwa. Tajność jest obowiązkowa w trakcie postępowania”.

– W listopadzie, przedstawiciele Stolicy Apostolskiej przeprowadzili „wizytacje apostolskie” w Irlandii w celu weryfikacji „skuteczności procedur zastosowanych w odpowiedzi na przypadki wykorzystania i form wsparcia udzielonego ofiarom”. Wyniki wizytacji mają być przedstawione w 2011 r. – zapowiada Amnesty International.