Małe kroki, czyli kilka myśli na Adwent

Adwent to rozciągnięte w czasie nasze przygotowywanie się na przyjęcie Bożej Miłości. Nawet jeśli upadamy to mamy Chrystusa, który daje nam miłość, miłosierdzie. Który odpuszcza nasze winy. Wszystko czyni, byśmy szli dalej Jego drogą. Byśmy nie zeszli na manowce. Bo manowce mogą nas pochłonąć  tak bardzo, że zapomnimy o wzrastaniu w łasce. O tym naucza święty Jan od Krzyża.

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus czeka, aż Bóg, weźmie ją w ramiona jak małe dziecko. U niej jest obraz windy. Mówi "Windą są Twoje ramiona Jezu". Odkrywa, że Bóg może podnieść, przybliżyć, dać swoją łaskę. Małymi krokami chce zdobywać niebo. Jej droga nazwana jest małą drogą dziecięctwa duchowego. To droga dla każdego. Nie myśleć o wszystkim, ale o najbliższym kroku jaki mam zrobić dziś, jutro. Umniejszać się, aby Boża miłość w nas wzrastała. Stawać się bliższym Chrystusowi. Prostować te ścieżki, które mogłyby być wyboistymi. By Chrystus mógł wejść w nasze serce, aby się w nas narodził.

  HENRYK PRZONDZIONO /Foto Gość Klasztor w Czernej

Nie ma drogi bez miłości. A miłość jest cierpliwa. Cierpliwość to pierwsze określenie miłości w Hymnie o miłości św. Pawła. Ktoś pięknie powiedział, że miłość w 3/4 składa się z cierpliwości. Miłość jest najważniejsza. Jeśli nam brakuje miłości, cierpliwości, to powinniśmy prosić Boga o miłość, cierpliwość. Bóg daje za darmo. Na każdej modlitwie, na każdej Eucharystii. Daje nam za darmo tą miłość. Bo Bóg jest miłością. To miłość codziennie zdobywana. Świeża i nowa. Pokornie Panie Jezu proszę Cię o miłość. Codziennie powtarzam: Przyjdź Duchu Święty. To wymaga codziennego przełamywania się...

Chodzi o drobne gesty. O uśmiech, dobre słowo, życzliwe spojrzenie, wyciągniętą rękę do zgody. Mała Tereska pokazywała, jak wielką wartość mają takie drobiazgi. Swoje choroby, cierpienia ofiarowała za misje. Pokazywała wartość drobnych rzeczy. Teresa odkrywa, że w sercu Kościoła będzie miłością.

Strona klasztoru w Czernej: karmelczerna.pl