Camino znaczy droga

Na asfalcie widać dwa zakurzone pasy wydeptane butami pielgrzymów. Z piaszczystej drogi schodzi się na lokalną szosę, prowadzącą do O’Cebreiro. Tu zaczyna się Galicja i nasza wędrówka. Miasteczko wita chłodem. Przybywający pielgrzymi szybko podążają w kierunku schroniska. Ustawia się spora kolejka. Najpierw ci, którzy pieszo pokonali trasę, następnie rowerzyści, bo im łatwiej dojechać do następnego miejsca. Każdy wyciąga credencial, czyli dowód dokumentujący przebytą trasę i uprawniający do noclegu w jednym z tanich schronisk dla pielgrzymów (3–4 euro za noc). W prywatnych, których coraz więcej jest na trasie, nikt o to nie pyta, ale i cena za nocleg jest kilka razy wyższa.
 

Cud eucharystyczny i pogrzeb Jakuba
Wędrówka zaczyna się od pytania o wiarę. Przed wiekami, w czasie strasznej zamieci śnieżnej, dotarł do kościoła w O’Cebreiro na Mszę wieśniak Juan Santin. Sprawujący liturgię kapłan wyśmiał go, że chciało mu się tak trudzić, by uczestniczyć w Eucharystii, w sens której sam wątpił. Tylko wariat idzie w taką pogodę, by dostać trochę chleba i wina – wyśmiewał się zakonnik. W czasie konsekracji stał się cud: Hostia przemieniła się w ciało, a wino w krew Chrystusa. Modlimy się w kaplicy upamiętniającej cud. Każdy przed Bogiem składa intencje, z którymi wyruszył. Z zainteresowaniem oglądamy też ciekawostkę O’Cebreiro, czyli palozze – okrągłe, kamienne, kryte strzechą chaty budowane taką samą techniką od kilku tysięcy lat. Dowiadujemy się, że właśnie w tej osadzie powstał pierwszy na Drodze św. Jakuba (Camino de Santiago) szpital dla pielgrzymów. Droga przemieniała bowiem nie tylko przemierzających ją ludzi, ale i struktury. Na trasie wznoszono kościoły i schroniska. Wolfgang Goethe pisał, że to „drogi św. Jakuba ukształtowały Europę”.

Choć celem pielgrzymki jest grób Jakuba, który jako pierwszy z apostołów przelał krew za Jezusa, to dotrzeć można do niego różnymi drogami. Najpopularniejsze dziś to Camino Frances (wiodąca przez Pireneje Droga Francuska), którą idziemy, Camino del Norte (wzdłuż wybrzeża Zatoki Biskajskiej) i Via de la Plata (prowadząca z Portugalii Droga Srebrna). Legenda opowiada, że zanim Jakub został ścięty w Jerozolimie, ucałował swego kata. Ten gest wywarł tak piorunujące wrażenie na oprawcy, że nawrócił się i następnie sam poniósł śmierć męczeńską.