Msza na Lateranie dziękczynieniem za Chrzest Polski

Na początku liturgii przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, abp Stanisław Gądecki powitał pielgrzymów, którzy dziś dołączyli do uczestników pielgrzymki narodowej. 

W homilii metropolita gnieźnieński przypomniał, że Bazylika św. Jana na Lateranie jest katedrą wszystkich katedr, a więc najważniejszą spośród wszystkich świątyń. - To tutaj więc dotarły niewątpliwie pierwsze wieści z dalekiego kraju, że Mesco dux Poloniae baptizatur, a więc, że książę Polan Mieszko został ochrzczony. Tutaj też ów pierwszy historyczny władca Polski, przed swą śmiercią pod koniec X wieku, swoistym testamentem, znanym w historii pod nazwą ‘Dagome iudex’, ofiarował swe gnieźnieńskie państwo w duchową opiekę Stolicy Apostolskiej – powiedział prymas.

- Obchodząc więc 1050. rocznicę tego wydarzenia, i my, pielgrzymi, jak kiedyś Mieszko I, skierowaliśmy z wdzięcznością nasze kroki właśnie tutaj, do Rzymu. Przybyliśmy razem, aby dziękować zwłaszcza za to, że nasze tegoroczne jubileuszowe uroczystości przeżywaliśmy w szczególnej przecież łączności ze Stolicą Apostolską – wyjaśnił abp Polak.

Zwrócił uwagę, że to miejsce ma dla Polaków szczególny charakter, ponieważ „przed trzydziestu ośmiu laty na Piotrowej Stolicy zasiadał nasz umiłowany Papież z rodu Polaków, święty Jan Paweł II”.

Odnosząc się do fragmentu Listu do Efezjan abp Polak podkreślił, że chrześcijanie wezwani są do jedności. - Wezwanie do jedności płynie z nadziei i wiary. Wyrasta z naszego chrześcijańskiego powołania. Jest nade wszystko owocem przyjętego przez nas chrztu świętego, który czyni nas jedno z Chrystusem, bo dosłownie wszczepia nas w Jezusa Chrystusa i czyni jedno między sobą, bo włącza nas do wspólnoty wierzących, do Kościoła, i w ten sposób prawdziwie jednoczy między sobą – powiedział.

Przypomniał papieskie wezwanie, byśmy nie zamykali się na dialog i na spotkanie, byśmy dostrzegali wszystkie wartościowe i pozytywne rzeczy głoszone również przez tych, którzy nie myślą tak jak my lub zajmują inne stanowiska oraz „abyśmy mocni tym, co otrzymaliśmy w chrzcie świętym, potrafili budować naszą przyszłość wierni Chrystusowi, Ewangelii, Kościołowi, w jedności i miłości, łącząc nasze siły i jednocząc się dla wspólnego dobra”.

Wraz z metropolitą gnieźnieńskim Mszę koncelebrowali biskupi uczestniczący w narodowej pielgrzymce, m.in. metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz oraz metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz. Na Mszę licznie przybyli też Polacy na co dzień mieszkający w Rzymie, a także duchowni, którzy studiują na rzymskich uniwersytetach, bądź którzy pracują w Watykanie.

Następnie podczas nieszporów odprawionych w Papieskim Kolegium Polskim w Rzymie z okazji jego 150-lecia abp Stanisława Gądecki podkreślał, że św. Jan Kanty, to wzór przymierza pomiędzy rozumem i wiarą, codziennej wierności Ewangelii i wrażliwości na biedę drugiego człowieka.

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski rozpoczął jubileuszową homilię fragmentem 1 Listu św. Piotra Apostoła (1 P 1-5), zachęcającym do wiernego praktykowania Ewangelii i pełnienia przez kapłanów posługi pasterskiej. 

"Życie duchowe sprawujących posługę kapłańską w Nowym Testamencie powinna więc cechować ta zasadnicza postawa, jaką jest służba Ludowi Bożemu w wolności od wszelkiej pychy i od pragnienia, by „panoszyć się” w powierzonej im owczarni Służbę tę należy pełnić z oddaniem, po Bożemu i chętnie, w ten sposób sprawujący posługę, „starsi” wspólnoty, czyli prezbiterzy, będą mogli stać się „wzorem” dla Bożej owczarni" – mówił abp Gądecki. 

Odwołując się do konstytucji "Lumen Gentium", hierarcha przypomniał także, że Sobór Watykański II ukazywał pasterską służbę jako drogę do uświęcenia się kapłanów. 

"Niech [kapłani – przyp. KAI] wzrastają poprzez codzienne sprawowanie swej powinności w miłości Boga i bliźniego, niech zachowują więź kapłańskiej wspólnoty (communio), obfituje we wszelkie dobro duchowe i dają wszystkim żywe o Bogu świadectwo, współzawodnicząc z tymi kapłanami, którzy w ciągu wieków, nieraz w pokornej i ukrytej służbie, pozostawili świetlany wzór świętości” - zachęcał arcybiskup, cytując fragment konstytucji dogmatycznej o Kościele.

Metropolita poznański zachęcał do głoszenia Słowa Bożego, jako "jednego z podstawowych aspektów sprawowania powinności kapłańskiej". Przytaczał też rady zawarte w "Księdze Reguły Pasterskiej" św. Grzegorza Wielkiego, w tym m,in. takie słowa: "Ten, który sprawuje rządy, powinien być roztropny w milczeniu i użyteczny w słowie: nie ma mówić o tym, co należy przemilczeć, ani też przemilczać tego, co należy powiedzieć. Nieprzemyślana wypowiedź wprowadza w błąd, ale i milczenie nie na miejscu pozostawia w błędzie tych, którzy mogli być pouczeni. Często zaś nierozważni rządcy obawiają się utracić względy u ludzi i dlatego lękają się wypowiedzieć otwarcie to, co należy. A wtedy, tak jak powiedział Ten, który jest Prawdą, nie strzegą już, jak przystało pasterzom, powierzonego sobie ludu, ale są najemnikami, bo kryją się za zasłoną milczenia, uciekając w ten sposób przed zbliżającym się wilkiem". 

W drugiej części homilii, abp Gądecki przywołał postać św. Jana Kantego, patrona Papieskiego Kolegium Polskiego, którego liturgiczne wspomnienie obchodzone było wczoraj, 20 października. 

Hierarcha przypomniał, że Święty był wzorem kapłana a także patronem młodzieży studiującej. "Był on człowiekiem żywej wiary i głębokiej pobożności. Słynął z wielkiego miłosierdzia. Będąc rektorem Akademii, dbał o ubogich studentów, których wspomagał z własnych, skromnych zasobów. Przez całe życie nie zaniechał działalności duszpasterskiej" – przypomniał abp Gądecki. Dodał, że św. Jan Kanty, to wzór przymierza pomiędzy rozumem i wiarą, codziennej wierności Ewangelii i wrażliwości na biedę drugiego człowieka.

"Za wstawiennictwem św. Jana Kantego, módlmy się, aby nigdy nie obumarło w nas pragnienie coraz głębszego poznawania prawdy. Niech przymierze rozumu i wiary, którego tak wyjątkowym spełnieniem okazuje się życie św. Jana Kantego, pozwala nam coraz wyraźniej dostrzegać ślady Bożej obecności" - wezwał przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski na zakończenie jubileuszowej refleksji.