Fałszywi czciciele

Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny św. Ludwika Maria Grignion de Montfort to pozycja znana od wieków. Mała książeczka okazała się dziełem bardzo ważnym też dla młodego Karola Wojtyły, początkiem jego wewnętrznej przemiany. To z niej pochodzi jego biskupie zawołanie: Totus Tuus.

Co to znaczy być czcicielem Maryi? Dlaczego należy oddawać jej cześć? I w końcu: jakie postawy są absolutnie fałszywe, a niektóre wręcz świętokradcze? Św. Ludwik wymienia siedem takich postaw. Są to:

• krytycy – przeciwni pobożności ludzi prostych,
• skrupulaci – obawiający się, by cześć dla Chrystusa nie uległa zubożeniu,
• powierzchowni, skupieni na emocjonalnej otoczce,
• niestali,
• interesowni,
• obłudni – zasłaniający się pobożnością maryjną by uchodzić za dobrych w oczach ludzi, i w końcu najgorsi:
• zuchwali – traktujący zewnętrzne formy nabożeństwa jak polisę ubezpieczeniową, która pozwala im grzeszyć i daje „gwarancję”, że zdążą się przed śmiercią nawrócić.

Twierdzę, że podobne nadużycie nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny, które po czci Chrystusa Pana, Najświętszego Sakramentu, jest najświętsze i najistotniejsze, stanowi potworne świętokradztwo, po niegodnej Komunii świętej największe i najmniej godne przebaczenia – pisze św. Ludwik, a ton tekstu sugeruje, że prawie krzyczy z rozpaczą nad podobnym złem. Prawdziwe nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny jest przede wszystkim wewnętrzne, to znaczy ma swe źródło w umyśle i sercu – tłumaczy.

Wszystkim czcicielom Maryi i tym, którzy mają wątpliwości, książkę tę szczerze polecam.

„Traktat” można wygrać w naszym konkursie. Wystarczy odpowiedzieć na pytanie:

W którym roku i kto ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu NMP?

Odpowiedź: dogmat został ogłoszony przez Piusa IX 8 grudnia 1854 roku.