Jak będzie pracował Synod?

Na obrady przybędą też delegaci braterscy, czyli przedstawiciele innych wyznań. Reprezentują oni 15 Kościołów i wspólnot kościelnych, które nie są jeszcze w pełnej jedności z Kościołem katolickim. Będą to m.in. prymas Wspólnoty Anglikańskiej, arcybiskup Canterbury Rowan Williams, który zabierze głos w auli synodalnej, oraz prawosławny patriarcha Konstantynopola Bartłomieja I, który weźmie udział w uroczystej liturgii 11 października, otwierającej Rok Wiary.

Na Synod zaproszono również trzech gości specjalnych: przeora Wspólnoty z Taizé, br. Aloisa, przewodniczącego Amerykańskiego Towarzystwa Biblijnego, pastora Lamara Vesta i prezesa Papieskiej Akademii Nauk, prof. Wernera Arbera z Uniwersytetu w Bazylei.

Kontakt z ludźmi mediów zapewni pięciu tzw. addetti stampa, czyli sekretarzy prasowych, z których każdy będzie odpowiedzialny za jeden z języków, w których toczyć się będą obrady. Będą się oni spotykać z dziennikarzami codziennie z wyjątkiem czterech dni (8, 18, 26 i 27 października), gdy odbędą się konferencje prasowe z udziałem ojców synodalnych.

Ojcom synodalnym będzie pomagać 32 asystentów i 30 tłumaczy, co oznacza, że w pracach zbliżającego się zgromadzenia weźmie udział łącznie ponad 400 osób.

Porządek obrad

Zatwierdzony przez papieża program obrad przewiduje przeprowadzenie 23 kongregacji generalnych i 8 posiedzeń „circuli minores”, czyli grup językowych i tematycznych. Na pierwszych posiedzeniach członkowie każdego z 12 „circuli”, podzielonych według oficjalnych języków Synodu, wybiorą jednego moderatora i jednego relatora. Ten pierwszy będzie przewodniczył pracom poszczególnych „kółek”, drugi natomiast przedstawi zasadniczą treść dyskusji na nich w czasie kongregacji generalnej 19 października.

W pierwszym dniu obrad, 8 października, przewidziano sprawozdania sekretarza generalnego i relatora generalnego; po południu tego dnia przedstawiciele episkopatów pięciu kontynentów wygłoszą krótkie przemówienia, związane z tematem tego zgromadzenia. Winny one ukazać w syntetycznej postaci, jak postrzegają ten temat Kościoły lokalne w poszczególnych częściach świata.

Na sesji popołudniowej 9 października prefekt Kongregacji Biskupów kard. Marc Ouellet omówi recepcję adhortacji apostolskiej Benedykta XVI „Verbum Domini”, będącej wynikiem XII Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów z 2008 r. Nazajutrz arcybiskup Canterbury Rowan Williams przedstawi anglikański punkt widzenia na wyzwanie nowej ewangelizacji i przekazywania wiary chrześcijańskiej. 12 października prof. Werner Arber podzieli się przemyśleniami na temat więzi między nauką a wiarą.

W czwartek 11 października w czasie Eucharystii, która zapoczątkuje Rok Wiary, specjalne przesłanie do Ojca Świętego i wszystkich uczestników tej liturgii skieruje patriarcha Bartłomiej I.

Na początku prac synodalnych ojcowie wybiorą ośmiu członków Komisji ds. Orędzia, złożonej z 12 osób, której szefem będzie - z nominacji papieskiej - abp Claudio Maria Celli, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu. Ojciec Święty mianował również do niej arcybiskupa Manili, Luisa Tagle’a oraz powoła dwóch innych członków. Zadaniem Komisji będzie opracowanie Orędzia (Nuntius) do Ludu Bożego, które zostanie ogłoszone, po zatwierdzeniu tekstu przez papieża, na zakończenie obrad Synodu.

Oprócz wspomnianego Orędzia, na zakończenie obrad ojcowie synodalni wypracują „Propozycje”, które zostaną przedstawione Ojcu Świętemu. Także na ich podstawie powstanie posynodalna adhortacja apostolska.

W 2005 r. Benedykt XVI, biorąc pod uwagę doświadczenia poprzednich zgromadzeń, zarządził, że wypowiedzi ojców synodalnych na kongregacjach generalnych nie mogą przekraczać 5 minut, a w czasie swobodnej dyskusji, przewidzianej na sesjach popołudniowych (w godz. 18-19), nie mogą być dłuższe niż 3 minuty. Przemówienia delegatów braterskich oraz audytorów i audytorek mogą trwać najwyżej 4 minuty. Teksty, przygotowane przez uczestników obrad, mogą być dłuższe i należy je przekazać Sekretariatowi Generalnemu. Ukażą się one później w krótkim streszczeniu, zatwierdzonym przez danego ojca synodalnego.