Panie Jacku. Na kolędę można się przecież umówić ze swoim księdzem, a nie pisać, że nie miałem kolędy kilka lat. Odnośnie Pani Renaty; dziwię się znajomemu księdzu Pani, że on bez pozwolenia proboszcza miejscowego wykonuje czynności liturgiczne na terenie obcej parafii

Ja uważam, ze na kolędę powinien przyjść ksiądz pracujący w parafii - nieważne, czy go lubimy, czy nie. Przecież chodzi w tym o to, aby się poznać - ksiądz parafian, a parafianie księdza.Okazji do towarzyskich spotkań z zaprzyjaźnionymi księżmi jest wiele i nie musi to byc kolęda. Jak parafia ma być wspólnotą, skoro posługujący w niej księżą nie znają parafian (i odwrotnie). A kolęda jest dobrą okazja, żeby się poznać. To smutne, że są w parafii ludzie, którzy tego nie chcą. I jeszcze jedna uwaga: myślę, ze kolęda dla księży też nie nie zawsze jest przyjemnością. Bo kto lubi odwiedzać ludzi, którzy wcale nie chcą się z nim spotkać...

Myślę, że chyba za wiele oczekujemy po tym spotkaniu. Dla mnie to przede wszystkim chwila wspólnej z księdzem modlitwy i błogosławieństwo dla domu i rodziny na cały rok. Księża, jak i przecież świeccy, są różni- jedni bardziej "kontaktowi", empatyczni,otwarci, inni znacznie mniej. Wiele zależy od gospodarzy i atmosfery jaką starają się podczas "kolędy" stworzyć. Tegoroczna wizyta duszpasterska była już trudno zliczyć którą w moim życiu i może miałabym kilka zastrzeżeń, ale ogólnie było nieźle.

W parafii, w której się urodziłem, mamy szczęście, ale też czasem się w parafii angażujemy. Więc dla księży nie jesteśmy anonimowi. W parafiach, w których pomieszkiwaliśmy jako młode małżeństwo, było raczej ekspresowo. Kojarzyło się nam raczej z Łk 2,1 :)
Opłata za kolędę nie istnieje. Żadne pieniądze nie są konieczne. Istotą jest błogosławieństwo rodziny i jej domu.

Scenka I
Wchodzi ksiądz do mieszkania na zaadoptowanym strychu, do niezamożnej studentki.
"Drzwi macie jak dla krasnoludków" żartuje sobie - pewnie dla rozluźnienia atmosfery (nic tak nie rozluźnia, jak robienie komuś przykrości). W przedpokoju stwierdza "zimno tu macie bardzo". A w pokoju parę pytań o zmiany w kartotece, "czemu nie należycie do jakiś grup, w parafii jest ich kilka". I do widzenia.

Scenka II
Ksiądz wpada do mieszkania, nie czeka aż właściciel zdąży wrócić za nim do pokoju, tylko rozpoczyna modlitwę. Potem siada. Informuje, "w parafii nie miałem jeszcze nawet okazji kazania mówić, choć jestem od 4 miesięcy - ciągle na wyjazdach, bo jestem misjonarzem". "A Pani czym się zajmuje?", "acha". "dziękuję za ofiarę, coś tam mają z tych pieniążków robić, nie pamiętam". "To do widzenia".

Normalnie aż się odechciewa takich wizyt - nawet jak nie przyjacielskich czy rodzinnych, to mogłyby być choć kulturalne. Moje ostatnie 6 lat to niestety porażka, zażenowany ksiądz,nie wie, co ma ze sobą począć i najchętniej by nawiał. A przy ambonie jakoś sobie radzi i nawet na mądrego wygląda...

Nie wiem za bardzo czemu ma służyc ten artykuł, chyba podsycaniu antyklerykalizmu. Jeśli mam zastrzezenia do kapłana to mówię mu to osobiście, a nie rozgłaszam tego publicznie w internecie. Czy chciałby autor żeby ksiądz w internecie cytował jego słowa z kolędy, rozmowy, czy też ze spowiedz? Nie sądzę. Owszem, autora nie obowiazuje tajemnica spowiedzi, ale zwykła ludzka kultura już tak. Czy ksiądz też ma pisac w internecie o "kulturze" przymujących go niektórych "katolików", po wizycie u których nie może dojsc do siebie do końca kolędy w danym dniu? I czy ma to uogólniac na wszystkich ludzi?

źle swiadczy o katolikach jeśli ksiądz musi się pytac, czy państwo przyjmujecie kolędę. na księdza czek asię przed drzwiami, co jest znakiem, że się go zaprasza. Chyba, że traktujemy go jak intruza i chcemy dac mu to do zrozumienia.

"Tischnerowi chyba za nic nie dostało się tak mocno, jak za słynną opinię, że nie spotkał jeszcze nikogo, kto straciłby wiarę po lekturze Marksa i Engelsa, za to zna wielu takich, którzy stracili wiarę po spotkaniu ze swoim proboszczem. Ale chyba mocno nie przesadził, prawda?"
Nie przesadził wcale Panie Redaktorze, opisał stan faktyczny, który trwa nadal.
U mnie w Warszawie w mojej dzielnicy czasami chodzi ksiądz po kolędzie, przedtem są rozwieszane kartki z infomacją o wizycie. Wizyty są co raz rzadsze.
Jeśli Pan miał zamiar wywołać opinie antyklerykalne, to je ma. Anktyklerykalizm zapewne w Pana mniemaniu i innych to zwalczanie Kościoła, to taka utarta opinia. Antyklerykalizm to wykazywanie nadmiernej roli Kościołą w życiu publicznym i politycznym.
U mnie od lat ksiądz nie przychodzi, odmamwiam. Kilka lat temu był na tyle ciekawy, że spytał dlaczego. Odpowiedziałem, że nie wierzę w Kościół hierarchiczny, i kieruję się własnymi przemyśleniami o duchowości i na podstawie własnych przeżyć. Nie krzyczałem, nie ubliżałem, było grzecznie.
Przed wielu laty, kiedy księża chodzili regularnie po domach, przyszedł do nas wiekowy kapłan, od razu odczułem, że ta wizyta nie będzie miła, a mam dobre przeczucia. Zaczął mnie i żonie wyrzucać z góry, że nie intersujemy się sprawami parafii itp., zwyczajnie czepiał się. Miał to chyba zapisane w kapowniku. Żona ma cięty język i od razu mu odparowała, zwinął się i poszedł jak niepyszny. Na kilka lat mieliśmy wizyty z głowy. Potem w kościele zmienili się księża, znów były wizyty, ale już rzadzsze. Ponieważ lubię rozmawiać na wiele tematów i znam je, chciałem któregoś z nich pociągnąć za język i pogadać o Kościele, wierze i duchowości. Żaden z nich, ale to żaden, nie potrafił wejść w krótką dyskusję, nawet pytałem czy są gdzieś w w okolicy jakieś możliwości intelektulanej dyskusji na powyższe tematy, nie potrafili mi odpowiedzieć.
W czasie wielkiego bezrobocia w 2000 roku, gdy byłem bez pracy, przyszedł młody ksiądz, powiedziałem mu o moim problemie, chciał szybko zafiksować wizytę. Miałem przygotowaną kopertę z 20 zł. Podałem mu, zawahał się sekundę, po czym wziął datek. W Niedzielę Wielkanocną ok. południa poszedłem do parku na spacer i przy okazji chciałem zobaczyć czy kościół jest otwarty. Był zamknięty już, zaś z zaplecza od strony plebani wyjechał ten młody ksiądz wspaniałą bryką, zadowolony z życia, pogwizdujący, z ręką opartą na otwartym oknie, z piskiem opon skręcił w ulicę i szybko odjechał. Powiedziałem wtedy sobie - koniec z Kościołem katolickim, w nim nie ma nic twórczego, nic z duchowości. Jest tylko interes, dbanie o owieczki, aby regularnie wpłacały na jego utrzymanie. Reszta jest oprawą, tłem religijnym.
Obecnie media regularnie opisują jak faktycznie funkcjonuje Kościól w Polsce, mamy o nim pełną wiedzę. Oczywiście wśród kapłanów są jednostki, które swoją misję traktują poważnie, jest ich bardzo mało.
Ci najlepsi zmarli jak abp Życiński, ks. prof. Tischner, oraz żyjący, którzy z własnej woli opuścili szeregi Kościoła, bo nie widzieli miejsca w nim dla siebie, a to są ludzie z wyższej półki.
Dlatego Panie Redaktorze, proszę się nie dziwić, że co raz mniej księży chodzi po kolędzie. Wiedza o Kościele w Polsce jest już dostatecznie duża, aby ludzie mogli w nim szukać strawy duchowej i prawdziwej bezinteresowności.
Mój przypadek na pewno nie jest odosobniony, wiem to, bo rozmawiam z ludźmi. Kościół czeka przykra przyszłość... prawo domina ruszyło.

Czterech studentów, kolende przyjeliŚmy w tym roku drugi raz. Za pierwszym nie udało siĘ być w mieszkaniu, została karteczka o zaproszeniu na parafialne spotkanie opłatkowe. Drugi raz przyszedł ksiądz i była rozmowa, gdzie studiujemy, skąd jesteśmy, jak stoimy z nasza wiarą, przyjemnie. W tym roku mimo "zamówienia" u ministrantów obecności ksiądz ominął dwa mieszkania studenckie w tym nasze, ale wyszliśmy na klatkę i pojawił siĘ też u nas. Wydawało się, że młody to i rozmowniejszy itd. Niestety oprócz pytania skąd jesteśmy i gdzie się uczymy to był milczący, zamyŚlony. Kłopotliwe milczenie jakoś próbowalismy wypełnić, ale w takich chwilach to szybko ubywa tematów. Może rok temu gdy dane o mieszkaniu uaktualnił poprzedni kapłan zrezygnowano z nas jako studentów? W sumie wspominaliśmy też o innych mieszkaniach studenckich, gdyż dobrze znamy sąsiadów lecz jednak także tu brak zainteresowania, lecz może moje zdziwienie jest przesadzone. Chyba mogło być lepiej.

Wizyta duszpasterska jak napisał ktoś poniżej nie jest wizytą towarzyską! W mojej nowej parafii gdzie przeprowadziliśmy się z mężem księża przypominali, że istotą kolędy jest wspólnotowa modlitwa, błogosławieństwo domu, nas, a kapłan przychodzi wlanie do nas z błogosławieństwem Boga. Nie koperta zawsze kontrowersyjna jest tu w centrum. I o tym powinno się przypominać. Nasze kolędowe spotkanie było bardzo budujące i nie było w nim najważniejsze to, że ksiądz nie przyjął od nas ofiary (dowiedział się że jesteśmy młodym małżeństwem i w nowym mieście od miesiąca), a właśnie atmosfera modlitwy i błogosławieństwo, którym zostaliśmy obdarowani.

Na kolede zawsze moglismy sie umowic.
Czy to jeszcze w Opolu, czy tez jak juz mieszkalismy w Niemczech.

Choc, prawda, za moich dzieciecych czasow
(lata 60-70) ksiadz jezdzil po wiosce od domu do domu i zagrody mialy wyznaczone dni i godziny kiedy proboszcz bedzie we wsi.
Ale wtedy byly i sniegi i zimno a wioski w lubelskiem - biedne, domostwa rozsypane.

Wracajac do tematu: nigdy nie bylo czegos takiego jak "kopertowka" nie wiem nawet co to znaczy.
W czasach komuny- dzielilismy sie z ksiezmi i ministrantami tym, co mielismy: kawa, pomaranczami,czekolada.

Teraz tez kazdego roku umawiamy sie calymi rodzinami z naszym proboszczem i on odwiedza domy, blogoslawi, zostaje na posilku czy herbacie a pieniadze- "na benzyne wrzuccie mi prosze na tace".

Mieszkamy w duzych odleglosciach, ksiadz jezdzi po okolo 100 kilometrow co dzien.

Jest nas moze z 600, nie wiem, czy to duzo, czy nie, ksiadz zna nas wszystkich i nasze problemy niemalze ....codzienne.
Sama nie wiem, jak on to robi...
Bardzo go wszyscy szanujemy za jego posluge.

Dziś byłem na kolędzie w popegerowskiej wiosce.
pierwsze mieszkanie
o jak dobrze, że ksiądz dziś do nas przyszedł. jeszcze ksiądz u nas nie był. opowiadają o dzieciach, wnukach, jutro będzie świętowanie dnia babci i dziadka, pokazują zdjęcia wnuków, opowiadają o ich sukcesach, proszą o modlitwę w ich intencji
drugie mieszkanie.
samotny pan po 60. ma łzy w oczach. mija miesiąc od nagłej śmierci żony. słucham tego płaczu, trzymając go za rękę. co mam jemu powiedzieć? odmawiamy w jej intencji dziesiątek różańca.
trzecie mieszkanie
dlaczego ksiądz postawił jedynkę na semestr mojemu synowi? próbuję spokojnie tłumaczyć. mówię, że prosiłem wychowawcę o kontakt z rodzicami. mama jest bezkrytyczna wobec swojego rozwydrzonego syna. podnosi głos. czekam dobry kwadrans aż skończy. pretensje do całego świata, już nawet nie wiem o co. pogubiłem się w tych wątkach wypowiedzi.
czwarte mieszkanie
zrobię księdzu herbatę z melisą. ta nasza sąsiadka to nawet księdza nie oszczędziła.
piąte mieszkanie.
tylko niech ksiądz nie mówi, że mamy brać ślub kościelny. nie mówię. pytam tylko kiedy ostatni raz przyjęli Komunię św. w intencji swoich najbliższych, swoich chorych rodziców czy dzieci. zapada milczenie. przecież nie możemy.... nie chcecie... nooo. wiedziałem, że jak ksiądz przyjdzie to nie będziemy już mieli żadnych argumentów.
szóste mieszkanie
my czarnej zarazy nie przyjmujemy. s... dziadu.
siódme mieszkanie
a to dzisiaj jest kolęda? sąsiedzi nic nie mówili. bałagan totalny. bieganina. ok, stójcie pomódlmy się, dobrze? stęskniłem się za wami. dlaczego już nie przychodzicie do kościoła? żona mnie zostawiła, znalazła sobie kogoś w anglii. pogubiłem się.

mogę tak o każdym opowiedzieć, tylko qui bono? dla jakiego dobra?
mamy się przerzucać obrazkami? bez sensu
a kolęda jest po prostu taka jacy my jesteśmy. my parafianie, my księża.
w każdym razie dobrze, że jest.

Pozwólcie, że skrobnę parę słów, żeby pokazać, jak to wygląda od strony księdza. Rozmowa w domu parafian często jest taka, na jaką oni sami pozwalają. Tak, to prawda, nieraz ociera się o banał. Ale wyobraźcie sobie - co ja ksiądz mam biedny robić, gdy na każde pytanie uzyskuję zdawkową odpowiedź. "tak, wszystko dobrze, raczej nie mamy problemów..." No i co? No i podpiszę dzieciakom zeszyty od religii, podaruję po obrazku i... Sczęść Boże, błogosławieństwa na cały nowy rok... Ale czasem jest tak, że aż żal wychodzić, bo rozmowa się rozkręciła, bo wyszło, że w rodzinie jakiś konflikt, że trzeba się razem pomodlić, bo ktoś w tym roku zmarł... Tylko gdzieś z tyłu głowy siedzi myśl, że jeszcze inni czekają i zaraz usłyszę w następnych drzwiach: "Ależ ksiądz długo siedział u tych Nowaków". Czasem,gdy pojawi się jakiś problem, którego na kolędzie raczej trudno będzie rozwiązać, zapraszam na plebanię, żebysmy mogli usiąść i na spokojnie dokończyć rozmowę. I wiecie... niektórzy przychodzą.
Kolęda, to dla mnie trudny czas. Bo do 14.00 szkoła, katechezy, a od 15.00 lub trochę później "w ludzi" i najczęściej do 19.30 lub ósmej. Jak się przychodzi do domu, to myśli się tylko o tym, żeby odmówić nieszpory połączone z komletą, wleźć pod przysznic i do wyrka. Ale, chociaż po zakończeniu kolędy tak naprawdę w głowie zostaję mętlik, to jednak poznaje się parafię. Ogólny, bo ogólny, ale jakiś obraz parafii się ogląda. Szczęść Boże. ks. Tomasz

W obecnym mieszkaniu mieszkam od 4 lat i w tym (a właściwie zeszłym, bo rzecz się działa na początku adwentu) roku kolęda trafiła się po raz pierwszy od tego czasu. A zatem kompletnie się nie znaliśmy. Przyszedł młody człowiek, modlitwą ani święceniem mieszkania głowy sobie nie zawracał, zadał kilka pytań typu "A jak się mieszka na parterze, to przecież niebezpieczne?", po czym zapytał: A do kościoła pani chodzi? - Nie - padła moja odpowiedź (skądinąd prawdziwa). Aha - mruknął i zadał kolejne pytanie: A obrazek to z papieżem czy z szopką pani woli? - Z szopką. - No to proszę, dziękuję, do widzenia...

Wchodzi młody ksiądz, modlitwa, błogosławieństwo... siada, karta ewidencyjna... Nasze dzieci: 10 lat, 7 l., 4 l., 1,5. Chcemy poznać księdza. Ksiądz pisze doktorat. Pytamy, czy katechizuje. Mówi trzy zdania machając ręką: "Ach tak, w gimnazjum. Młodzież teraz taka... nastroje antyklerykalne... połowa gimnazjum współżyje." Aż podskoczyliśmy. Próbujemy ratować dzieci: "No, może nie rozwijajmy tego przy teraz?" Ksiądz: "Tat, tak, ale naprawdę papierosy, narkotyki i używki są na porządku dziennym."
Ręce opadają.
Po kolędzie najstarszy syn pyta: "Tato, a czemu połowa gimnazjum współżyje?"...
Taki czujny ksiądz nam się trafił i jaki ma kontakt z rzeczywistością!
Nienawidzę kolędy!

Nie rozumiem,dlaczego taki wariacki pospiech? Dlaczego 30 czy 40 mieszkan dziennie? To jest nienormalne.Czy to jest dogmat wiary? Moze kiedys tak moglo byc ale dzisiaj w tych zwariowanych czasach,gdzie ludzie sie gubia,gdy nikt nie ma czasu dla drugiego (nawet w rodzinie) ksiadz powinnien dawac przyklad, ze jest inna rzeczywistosc. ze mozna zyc inaczej, powinnien niesc pokoj Bozy znerwicowanym ludziom. Dzisiaj ludzie pragna aby ksiadz ich wysluchal, porozmawial, aby "zmarnowal" swoj czas dla nich.Znam proboszcza, ktory nie dal sie zwariowac i odwiedza kazdego dnia 10, gora 15 mieszkan. Czyni tak przez 4 miesiace w roku.Ma czas dla swoich parafian, bo dobro ludzi jest dla niego najwazniejsze. Nie zbiera "ofiar" koledowych. Jesli ludzie chca cos ofiarowac prosi aby zlozyli dar w czasie niedzielnej kolekty.Widac, ze ten ksiadz zyje Bogiem i zanosi Go odwiedzanym ludziom.Mysle, ze wielu ksiezy ucieka od glebszych kontaktow z ludzmi, boi sie wejsc na glebie wiary, bo po prostu wielu kaplanow przezywa powierzchownie swoja wiare w Boga.Ludzie swieccy w Polsce maja jeszcze mocna wiare, ze nie oddalaja sie od Boga i Kosciola.Mysle, ze koleda jest wspanialym ale niestety nie wykorzystanym instrumentem ewangelizacyjnym.Szkoda...ale nie tracmy nadziei. Da Bog, ze narodzi sie ksiezy plemie nowe.Modlmy sie o to.

Kolęda u nas: krótka modlitwa, dłuższa rozmowa przy kawie i ciastku. Cała kolęda przebiegła bardzo miło, ale zabrakło mi jednego... ksiądz nie rozmawiał z nami o Bogu, wierze itd.
Z drugiej strony znajomy ksiądz związany z ruchem Odnowy w Duchu Świętym, który w wielu domach modli się o słowo dla rodziny (w ten sposób wiele ran zostało uleczonych, wiele win/krzywd rodzinnych przebaczonych, jak i wyszło wiele problemów głównie związanych z okultyzmem) przez co dochodzi często w tych rodzinach do nawróceń.
Wydaje mi się, że wielu księży boi się mówić o Bogu poza parafią. A my parafianie tak bardzo potrzebujemy świadectwa, żywej wiary w Jezusa Zmartwychwstałego.

Dziękuję wszystkim za komentarze: obraz jak widać jest tak różny, jak różni jesteśmy my sami - co podkreślił ks. Sławomir, dzięki zwłaszcza za te przykłady z "parafii popegerowskiej". W swoim komentarzu nie rościłem sobie prawa do uogólniania, poprosiłem też o pozytywne przykłady. I dobrze, że one tu wypłynęły. Pozdrawiam. jdz

Poprzedni proboszcz pierwszą kolędę w naszej parafii przeszedł sam. Chciał poznać parafian. Olbrzymi trud dwóch miesięcy. Ale do dzisiaj wszyscy to wspominają.
Teraz jest nowy proboszcz i wikary, ale i tak kolęda jest co drugi rok. Ostatnia trwała kilka minut i było milczenie. Ksiądz nie potrafił czy nie chciał rozpocząć rozmowy, więc po ogólnych uwagach, szybko skończył. Było 7 minut. A my czekaliśmy dwa lata.

W odpowiedzi do drugiej wypowiedzi refleksji. Otóż jej autor prezentuje całkowicie niekatolickie poglądy np. dot. kwestionujące wartośc posługi kapłańskiej czy Katechizmu Kościoła Katolickiego. Śmiem twierdzic, że w ogóle nie zna teologii katolickiej. Widac też, że jest upzredzony do Kościoła katolickiego. Dlaczego zatem nie zadeklaruje się conajmniej jako niekatolik. W tym kontekście dziwne są jego roszczenia, żeby Kościół katolicki odszedł od zasad wiary katolickiej, pochodzących z Objawienia Bożego. Kościołowi Chrystusowemu, który w pełni istnieje w Kościele katolickim nie wolno rezygnowac z tak rozumianej tożsamości na rzecz dostosowania się do czyichś prywatnych poglądów. W związku z tym nieuzasadnione jest wypowiadanie się "refleksji" w kwestiach wewnętrznych zasad Kościoła katolickiego.

Panie Jacku, szczęście to raczej na loterii, a nie w związku z odwiedzinami duszpasterskimi. Można ubolewać że redaktor katolickiego tygodnika nie może wygospodarować czasu na spotkanie ze swoim duszpasterzem. Zawsze można zaprosić kapłana na dodatkową kolędę, nic nie zastąpi kontaktu, kształt spotkania zależy w takiej samej mierze od księdza jak i rodziny czy osoby, którą odwiedza. Tyle w ostatnich czasach pisze się na forach, prasie mówi w mediach, a może potrzeba jedynie wzajemnego zrozumienia szacunku i życzliwości wtedy kolęda będzie autentycznym spotkaniem.

parafianin, czy ty czytasz ze zrozumieniem? gdzie autor pisze, że nie przyjmuje w czasie koędy? pisze, że gdyby unikał kolędy, to to można by się czepiać...przetrzyj oczy Bracie :)

parafianin, czy ty czytasz ze zrozumieniem? gdzie autor pisze, że nie przyjmuje w czasie koędy? pisze, że gdyby unikał kolędy, to to można by się czepiać...przetrzyj oczy Bracie :)

moja parafia liczy 10 tysiecy mieszkańców. Dużo. Mieszkamy z mężem i córeczkami tu od 15 lat. KAŻDY ksiądz odwiedzający nas po kolędzie MA O CZYM Z NAMI ROZMAWIAĆ. A dlaczego? Ponieważ nas zna. OSOBIŚCIE. Mimo, że, jak napisałam, parafia liczy 10 tysięcy. Zaangażujcie się ludzie trochę w kościele, częściej do niego przychodźcie, wtedy ksiądz nie przyjdzie do Was jak do obcych ale jak do znajomych.

Chciałbym podzielić się refleksją. Kolęduję w wielkomiejskiej parafii. Ostatnio przydarzyło mi się kilka "niespodzianek". Scenka pierwsza.
Pukam do drzwi mieszkania. Otwiera znana mi kobieta - matka mojej uczennicy - kompletnie pijana. Oczywiście zaprasza na kolędę. Wchodzę do mieszkania. Na fotelu siedzi, a właściwie leży jej konkubent w pijackim śnie. Starsza córka na progu dorosłości również podchmielona wyjaśnia, że tata zmęczony po pracy...I ta mała dziewczynka czerwieniąca się ze wstydu....Oczywiście nie było nawet gdzie usiąść...Po wyjściu chciało mi się normalnie płakać.
Scenka druga. W mojej parafii jest wiele osób starszych, które mają uszkodzone dzwonki do drzwi i nie słyszą pukania. Ostatnio ministranci dosłownie dobijali się do drzwi, aż mi było głupio. Nikt nie otworzył. Następnego dnia przybiegła sąsiadka starszego pana z wielkimi pretensjami, że mam gdzieś starszych i chorych, i w ogóle. Dostało się siostrze zakrystiance..Takie są realia. A wystarczyło uprzedzić księdza o metodzie "dotarcia" do starszego schorowanego parafianina...
Scenka trzecia...Wchodzimy z ministrantami do mieszkania małżeństwa w średnim wieku. "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus", modlitwa, poświęcenie mieszkania i zasiadamy do rozmowy. Pytam, czy uczęszczają na Mszę św, czy mają pracę, czy spędzili po Bożemu święta. Odpowiedzi typu "tak", "nie", czasami". Ręce opadają....W oczach widzę prośbę, żebym sobie już poszedł. Kilka scenek z życia.
Inna scenka.. Wchodzę do mieszkania, gdzie roi się od gości - jakiś znajomych. Jak tu rozmawiać z mieszkańcami lokalu o sprawach ich religijności?? Przecież to sprawa tą konkretną rodziną a duszpasterzem, który chce doradzić, czasami upomnieć, lub zachęcić...To tyle refleksji. Proszę Was - drodzy forumowicze - módlcie się za księży, zwłaszcza za tych, którzy Wam tak bardzo podpadli....Szczęść Boże!

Wrażenia moich dzieci z kolędy opisałam tutaj:
http://areopag21.pl/livka
Zainteresowanych odsyłam.
A co do kolędowego rekordu "świata"?
Mój syn ministrant z Księdzem "obskoczył" 20 mieszkań w 60 minut. Czyli ok. 3 minuty na mieszkanie.
Odsyłam też do blogu krakowskiego rzecznika ks. Nęcka w temacie kolędy.
http://areopag21.pl/wawel2011
Myślę, że problemem polskiego Kościoła jest właśnie to, że księża i świeccy zupełnie inaczej widzą pewne zagadnienia... i jakoś jedna strona nie chce słuchać tego co myśli druga. A szkoda!!!

Pozytywne przykłady gwoli ścisłości też podam:
- Ksiądz wszystkim na kolędzie rozdawał cukierki! Starsze panie z rozrzewnieniem wspominały, że jako dzieci, też od księdza po kolędzie dostawały coś słodkiego. Pamięta kto takie czasy?
- Ksiądz (kilka lat temu) na kolędzie w ubogiej rodzinie zamiast zabrać kopertę, zostawił... Starsi ludzie w mojej rodzinie wspominają, że dawniej księża czasem tak właśnie postępowali.

Kolęda to nieprzyjemne obciążenie dla księży, wynikające z materialnego obowiązku z czasów feudalnych. Nasi księża wychodzą szybciej niż wchodzą, a jakakolwiek próba rozmowy z nimi jest w mojej parafii gaszona w zarodku. Rozmawiałem poza kolęda z księżmi i dla nich jest to wyjątkowo paskudny obowiązek, który z pokoraą muszą dźwigać.

Lubię jak do nas przychodzi ksiądz po kolędzie i pobłogosławi nasz dom. Uważam to za zasztyt.

Pozostaje mi tylko skopiować wypowiedź internauty parę wątków wyżej: "No kleryku, to właśnie parafianin ma rację i napisał sensownie i z jego wypowiedzi nigdzie nie wynika, by czytał bez zrozumienia. To zdaje się Tobie przytrafia sie niezrozumienie wypowiedzi parafianina. Redaktor Jacek natomiast zwyczajnie wymądrza się i kompromituje zarozumiałą wypowiedzią o szerszym kręgu znajomych księży.Smutne to bowiem wcale nie trzeba mieć szerszego niż pan Jacek kręgu znajomych księży by widzieć, że są różni. Ale nie tędy droga panie Jacku na naprawianie. Cała reszta parafian poradzi sobie świetnie bez tej pseudotroski pana Jacka. Pytanie za sto punktów. Czy kiedykolwiek pomodlił się pan redaktor Jacek za księży aby chociaż w ten sposób ich wspomóc?"
Pan Dziedzina może i chciał dobrze. Ale zachowuje się nadwymiar AROGANCKO i NONSZALANCKO. Patrzy z góry i za dużo nasłuchał się negatywów.
Życzę więcej słoneczka Jacuś

Po co takie debilne teksty drukuje publikuje się na tak wspaniałym portalu jak Wiara.pl? Każdy moze napisać tekst podobnie niskiej jakości o kazdej rzeczywistośc. Co za problem powyrywac cos z kontekstu.
A jeśli chodzi o sama kolede, dlaczego nike nie zauwaza, że księza wogóle podejmują trud koledowania. To naprawde spory wysiłek, więc zamiast krytykowania (o dziwo publikacja takiej płycizny w katilickim zakątku internetu) warto samemu postarac się o to, zeby to spotkanie bło sympatyczne i żeby przynisoło błogosławione owoce. A autora proponuje wywalić!

do żalka, parafianina i czesieksa: nie chce byc tu czyimś adwokatem, ale w waszym wypadku naprawdę razi po oczach AROGANCJA I IGNORANCJA i wyrazny brak zrozumienia, przeciez ten redaktor napisal komentarz o "znajomych" ksiezach na wyrazna glupia zwyczajnie zaczepke ks. Marka, ktory wypomina mu ze nie ma czasu na spotkanie z proboszczem. I marek i wy naprawd enie czytacie ze zrozumieniem. a u mnie z koleda roznie: raz tak, raz siak

U mnie ok. Kolęda sympatycznie, bez pośpiechu. Ale pewna osoba, którą znam, powiedziała, że u jej ojca ksiądz w zasadzie się pomodlił, wziął koperte i powiedział, że nie ma czasu dzisiaj i poszedł sobie...

A ja mam bardzo miłe skojarzenia z kolędą, a i to z rónych miejsc, różnych czasów i witając różnych księży. Nigdy nie było takiej kolędy, jaką opisuje Pan redaktor. Bardziej bym się spodziewał takiego artykułu po gazecie lub onecie. Czy naprawde nikt z Pana znjomych nie miał "normalnej"kolędy, czy po prostu w dobrym tonie jest krytyka księży i kościoła. Ostatnio ksiądż spędził u nas półtora godziny, zaprosiliśmy go na obiad, porozmawialiśmy od serca o Bogu, parafii, o Kosciele.. Życzę Wam podobnych doświadczeń

Mam bardzo złe skojarzenia z kolędą, ksiądz żądający koperty od sierot i bredzący jakieś teksty o tym, że kogo Bóg kocha tego doświadcza bardzo odpowiednie w sytuacji gdy nie ma się z czego żyć!